Ете го сонцето!!!Ете,изгреа во уште еден ден од нашите животи.Ден,кој може да биде изживеан само еднаш.Ден,кој ќе замине и никогаш повеќе нема да се повтори.Ден,во кој можеш да бидеш чудо...
или само обичен збир од молекули,нервни завршетоци,клетки,коса и нокти...

Ете го сонцето,пријатели!Тоа ќе грее за сите нас.И за тие,кои ќе се кријат намрштено под сончевите очила и физиономии...и за тие,што ќе ја впиваат неговата топлина со благодарност.

Ете,го сонцето.Без него ништо не би имало смисла и не би постоело,ако беше мрак.И покај ова сознание,ние сме замислени толку со нашите ситни проблеми,што не погледнуваме нагоре,во небото.

Ете го сонцето.Денес тоа ќе биде со тебе цел ден.Денес е посебен ден.Но само од тебе зависи дали ќе ти биде досаден.Или полн со чуда...

Ете го сонцето.Тоа ја пее својата песна.За сите кои можат да ја слушнат...

Денес,симни го товарот до тебе и оди бос кон изгревот.Слушни ја неговата песна...

Како да ја искорениме омразата???
Како да ги уништиме оружјата???
Како да ги убиеме интересите за власт???

Jeremy Gilley {Џереми Гили} бил актер пред да стане основач на Peace One Day во 1999.
Знаењето кое го имал во правење филмови,решава да го искористи како потенцијал со една мисија...да повлијае на луѓето ширум светот...И да промени нешто!

The Day After Peace е име на филм,кој го документира светското патување на Џереми Гили и неговата борба да го претвори 21 септември во ДЕН НА МИРОТ ВО ЦЕЛ СВЕТ.
http://www.imdb.com/title/tt1238843/
Каде и да помине,тој ги убедува луѓето и државите да го признаат 21 септември,за ден на прекинување на огнот и насилството.
Вистинската мисија на тој покрет е да спасува човечки животи.
И нема нешто искрено,нешто толку хумано а да не се успее да се исполни.
УНИЦЕФ и Светскaта Здравствена Организација ја земаат штафетата од Џереми Гили и се обидуваат да му помогнат...
Image
The Day After Peace е расказ за 10 годишната борба на Jeremy Gilley,приказна на Peace One Day, или Мир во Светот за барем 1 ден...

Филмот е жив,напрегнат и нема да ве пушти до самиот крај.
Ќе ги изживеете сите 10 години со Џереми во тие 60 минути,очите ќе ви се наполнат со солзи неколку пати...ќе разбуди нешто во вас.Нешто длабоко,нешто човечко.

Еден човек,еден маж...
живее со идеја,живее со мисија.
Не е богат,не е познат,нема власт,нема статус.
И бара начин да ја претвори таа идеја во реалност.
Без план,без стратегија,без помош и поткрепа.

Но со пријатели...а патот е еден...идејата една...Ден без стрелање,ден без насилство,ден без оружје...Еден ден во кој сите ќе се разбудат слободни и мирни.


Каков идеализам!!!
Многумина би се насмеале,нормално...зошто,ние живееме во МИР!
Никој не стрела во нас по улиците,се враќаме дома кога сакаме,без да се плашиме,незнаеме што е тоа бункер или лагер,незнаеме што е звук на бомба...
Но некаде таму,животот се живее на друг начин,различен начин...
Едни деца некаде таму умираат од глад,зошто никој неможе да стигне до нивните населби,да им однесе храна,вода и лекови.


Пак се враќам на Џереми Гили,вистинкиот лав,со една идеја,која ја брани и се бори за неа...И станува чудо!Помошта доаѓа не од било кој а од една од најпознатите актерки на денешницата-Angelina Jolie * Анџелина Џоли,која сама пројавува иницијатива да стане дел од филмот...по неа се присоединува и познатиот Jude Law * Џад Лоу,кој игра многу важна улога и оди заедно со Џереми во Авганистан.Него го знаеме како симпатичниот Англичанец од филмовите Closer,The Holiday,My Blueberry Nights.Annie Lennox * Ани Ленокс,и стискам рака на таа жена,се приклучува исто активно,со песна.
Ако сакаш нешто,ако тоа нешто е добро,насочено е кон општо добро,а не само кон твое сопствено...тоа ќе се оствари!Талибанците во Авганистан праќаат специјално шисмо до тимот на филмот и идејата за мир за еден ден,со кое го сопираат официјално огнот за еден ден.Доволно време медицинскиот персонал да влезе во опасните реони и да се погрижи за дацата таму...зошто пристап со нив кога се пука...нема.Само еден ден...не е многу...но ако се случил еднаш ќе се случи и друг пат.
I hope the film inspires you to become involved on 21st September and make your commitment, now and forever, no matter how big or small.
Jeremy Gilley, Founder and Chairman of Peace One Day


Сите ние мислиме и разговараме,колку сме посебни,колку сме уникатни,добри и вистински патриоти...но малку од нас прават нешто навистина различно освен од одење на работа,прибирање дома и трупање на купишта предмети кои не ни требаат.Сите би требало да се растресеме длабоко кога гледаме како некој го отфрла личниот живот и застанува пред куршумите со една мисија да спасува животи.И внатре во нас некако си мислиме:ние сме тука на безбедно,топло и удобно ни е во нашите домови,која корист ако некој таму далеку се бори,кој сум јас да можам да променам нешто?

http://www.dailymotion.com/video/x9b5yj ... rch_algo=1
Егоизмот е вроден во секој од нас.Тоа е факт.Тој е она тркало,кое мораме да го движиме најмногу.
Зошто ако не се бориме против него,да се предизвикуваме себе си,да се насочуваме кон доброто за другите а не кон нашето...животот нема вредност.Друштвата,државите во кои живееме не се збир од само неколку луѓе на власта.Ако ние целото друштво не се движиме,тие малку нема да можат да го мрднат ниту придвижат она што се вика држава.Џереми докажува дека еден човек може да направи многу.А заедно може да направиме голема историја.Редот е на нас...Peace Dayе веќе факт.Грмежите барем во една држава на светот,сопираат на тој ден!
http://www.dailymotion.com/video/x9lwq1 ... shortfilms
Наредната мисија на Џереми е пораката за мир во светот да стигне до 3 милијарди луѓе до 2012.И тука се поставува прашањето како ние да се вклучиме?

Најдобар начин е да бидеме активни!

Можеме да се приклучиме во мрежата преку следниве врски:

Facebook : http://www.facebook.com/PeaceOneDay

Twitter : http://twitter.com/#!/JeremyGilley

YouTube: http://www.youtube.com/PeaceOneDay


MySpace : http://www.myspace.com/PeaceOneDay


Кај нас денот на Мирот се одбележува со мирен марш...

Трговец

На принцезата и беше многу досадно.Ова утро напрви се што и текна за досадата да ја напушти.Се прошета во градината,свиреше на пијаното,цел час избираше фустани за големиот бал во недела,но ништо не ја развесели.

Тогаш го ритна мачето и скрши една вазна,но никој ништо не смееше да и каже.Само досадата ја беше притиснала со целата сила.

Стоеше на прзорецот и го гледаше познатиот плоштад полн со луѓе,сергии и кучиња,на кои им ги знаеше дури имињата.Во воздухот прелетаа неколку гаврани,а над нив високо во небото летаа слободно ластовички,но на неа,денес тие и изгледаа сиви и безлични.

Доле меѓу народот настана врева.Еден ситен човек си правеше пат сред топлата.Носеше мала кошница во рацете и се обидување да ги навика сите:

-Ајдеее,народе,повелете.Евтина стока и за секој имам по нешто.Имам кој што ќе посака.Само денес,само кај мене имате можност да добиете се.Само јас имам се,што ќе посакате.За млади,за стари,за убави,за горзни,за паметни,за глупи.За дебели и слаби,за жени и мажи.
Се е одбрано,проверено и квалитетно.Ајде народеее....Ајде!
Денес има,утре ќе нема!

Луѓето на пазарот беа свикнале на такви трговци,но во овој имаше нешто што ги тераше да му направат пат и погледите не ги симнуваа од него.Трговецот погледна нагоре и ја забележа принцезата.Се насмеа и застана пред Замокот.

-Добра вечер,Принцезо!-се поклони трговецот.Мислам дека имате потреба од моите услоги и дури знам што ви треба.Само,за да ви го дадам вие мора да го посакате.


-Многу знаеш ти-се јави принцезата.Всушност денес сите во замокот знаат дека имам потреба од само едно нешто-лек за досада.


-Го имам принцезо!-се поклони повтроно трговецот.Само што тој лек е многу скап и незнам дали...можете да си го дозволите да го купите.Што ќе ми предложите во замена?

-Еј!-се налути принцезата.Јас сум принцеза и имам доволно пари да купам што ќе посакам!

-Знам принцезо,но тој лек не се купува со злато.

-Тогаш ќе ти дадам дијаманти.Види ја мојата нова огрлица?!Пртекрасна е нели,и никогаш нема да престанам да и се восхитувам.
Изработена е од најдобрите мајстори во црството.Види само како се прелива на светлината.Како се лизга и се одразува светлината,под различни агли.Секој пат кога ја погледнеш та е различна.

-Ми се допаѓа многу принцезо,вашата огрлица.Ми се допаѓа,но и таа не е за замена.Златото и дијамнтите,секогаш ми носеле многу главоболки.

-Епа,тогаш ќе ви предложам некој од моите фустани.Секој е уникат и е шиен од најдобрите шнајдери во светот.Можам да ви ги опишувам со часови,но подобро да ги видите,зошто нема збор со кој може да се опишаат.

-Признцезо,не ми требаат фустани,дури и најубавите на свет.

-Тогаш незнам....се замисли принцезата-Можам да ви предложам некое цвеќе од градината.Прекрасни се,некои растат само тука.Или пак мачето.Немате предствава колку е забавно и игриво.Со часови си играм со него и насмевката не слегува од моето лице.Не!Неможам да ви ги дадам тие нешта.Ги сакам и ми значат,а и фустаните и накитот исто.Добро е што не ги прифативте.

-Принцезо,па вие имате се.Можеби не разбрав добро,но страдате од досада?Како е можно кога имате толку богатства покрај вас?

-Не знам...се насмеа принцезата.Мислам дека се има свое време и веќе ми здосадило се.Сега ќе направам една долга прошетка во градината,но прво да го најдам мачорот и да му се извинам.После...после,ох!Имам толку планови и нешта за правење.Довидување!Денес изгледа не ви оди.Ништо не добивте од мене.

-Оди принцезо....се насмеа трговецот.Денот е убав за мене.Се пазарев со принцеза и продадов нешто,кое веќе го имаше.Не добив ништо,но мислам,дека сепак добив.Ја видов вашата насмевка,а таа е повредна од се што ми предложивте.

-Довидување трговецу!....се насмеа принцезата повторно.

-Збогум принцезо!Ако ви требам некој ден,можеби ќе дојдам тука повторно.Сега продолжувам по патот,но ќе ви дадам уште еден совет.Кога барате нешто,прво проверете дали веќе го имате.Луѓето често,не ги забележуваат нештата што ги имаат.Не ги ценат и бараат нови,а не зарбираат дека,ако имаш нешто двапати,тоа не е повредно и посакано.Збогум принцезо!

Egzakli.

Мачор

Во едно мало гратче,на една тивка улица живеел стар мачор.Си живеел безгрижно и не се плашел од ништо.По цел ден копал во контејнерите и кофите за ѓубре и ловел врапчиња,но ретко имал среќа.Понекогаш луѓето се смилувале над него и му фрлале парчиња леб.Тогаш бил среќен.

Во лето сакал да се пече меѓу густата трева низ дворовите,а зимата се криел од студот во една стара напуштена куќа.

Немал пријатели но никогаш не правел лоши нешта.Дури глувците во старата куќа каде зимувал,не се плашеле од него.Сите го доживувале како дел од сликата на улицата и често дури не го забележувале.

Само едно суштество не го сакало.Кога минувал преку дворот на малата убава куќа на почетокот на улицата,на прозорецот секогаш стоела една расна домашна мачка.Чиста и исчешлана,таа го гледала мачорот со омраза и се гнасела од него.Се обидувала да го иритира и се подбивала со него,додека стоела на безбедно место,зад стаклото.Мачорот се правел дека не ја забележува,а тоа ја терало уште повеќе да го мрази.


Стариот мачор секој ден имал една иста обиколка на улиците.Минувал низ дворот каде живеела расната мачка секое утро.Таа го нарекувала со секакви навредливи имиња,но тој не и одвраќал.Нејзината стопанка,го гледала тоа и често го бркала мачорот од дворот со камења.
Еден ден како и секое утро,додека мачорот минувал преку дворот на мачката,се стаписал.Едно големо страшно куче се исправило пред него и го изгонило со лаежи.Мачорот навикнат на се,успеал да побегне.Но не ги сменил старите навики и секој ден минувал преку истиот двор.

-Не разбирам ,зошто те мрази таа убавица,пријателе?-го,прашало една вечер кучето.
Со него често си разговарале навечер и споделувале приказни.
-Јас на пример,те бркам преку ден,зошто тоа ми е работа.Од мене се очекува да ги мразам мачките и да го штитам имотот.Но таа убавица....ти ништо не си и направил.

-Таа не ме мрази мене,пријателе-Се замислил мачорот.Се однесува така,не од омраза,туку со страв.Се плаши дека еден ден може да се најде во мојата состојба.Тоа не е лошо и не се срамам јас,но за неа е најужасно нешто.

-Можеби си во право.Но зошто продолжуваш секој ден да минуваш од тука?На улицата има луѓе кои те сакаат и ти помагаат,но има и многу кои се однесуваат како мачката.Да сум на твое место,преку ден ќе минувам на другата страна,а само навечер ќе доаѓам да си поразговарам со пријателот тука...

-Нема смисла да ја менувам улицата.И луѓето и мачките се исти насекаде-рекол мачорот.Кога видат стар гаден мачор како мене,смелите ми подаваат храна,а страшливите ме маваат со камен.

Image creddit goes to Eddie_rebel

Пази се од “хиените“


Во саваната во Африка,длабоко во срцето на дивиот континент,се родила мала антилопа.

Слаба и беспомошна,таа го спознавала светот околу себе со страв,но и со љубопитност.

Мајка и уште од првиот миг не се двоела од неа,готова да го жртвува својот живот и ја заштити.




Саваната била полна со животни.
Некои биле мили и кротки суштества,но опасностите дебнееле на секој чекор.
Секој нов ден таа откривала нови опасности.

-Мамо,какво е она страшно животно?-прашала таа гледајќи во далечината лав,кој рикал страшно.

-Тоа е лав,дете мое...одговорила мајка и.-Пази се од него,тој може да те изеде.Но не заборавај нешто поважно,најмногу пази се од хиените.


-Мамо,а она огромно животно што се препелка во правот,што е?-прашала пак малата антилопа.


-Тоа е носорог,дете мое.Пази се и од него,зошто е лош и ако му стапнеш на патот може да те смачка.И не заборавај,најмногу пази се од хиените.


Во тревата пред нив ицползила огромна змија и мајка и почнала да и објаснува.
-Ова е кобра,дете мое.Има различни видови змии,внимавај и пази се од сите.Некои се отрвони и ако те каснат ќе загинеш за миг.Други ќе те загушат со својата сила.Не заборавај дете мое,најмногу пази се од хиените.

Малата антилопа не знаела ништо за хиените.Тој ден не успеале да ги видат.Не ги виделе ни наредниот ден,но тогаш малата антилопа нашла пријателка.Сретнала друга антилопа и двете почнале да си играат веднаш.И покрај молбите на мајките да внимаваат додека трчкаат тие не обраќале многу внимание.
Неусетно се одалечиле од стадото и попаднале на една рамнина.
На другиот крај на таа ливада се излежавале група непознати животни.Кога ги виделе двете антилопи почнале да се смеат и мавтаат со опашките.

-Здраво!-рекле животните.За нас е задоволство да сретнеме вакви убави,прекрасни и грациозни суштества.Прекрасни сте!Никогаш досега не сме виделе таква убавина.По некој месец додека пораснете ќе станете принцези на саваната.

Додека им ласакале со комплименти,чудните животни неосетно се приближиле до младите антилопи.За момент се втурнале и зграбиле една.Другата успеала да отскокне на време и побегнала без да се врти назад.Хиените ја распарчиле новата другарка.Младата антилопа се скрила во една грмушка треперејќи од ужас.Кога мајка и ја нашла и рекла:

-Нели ти кажав,најмила моја.Пази се од хиените најмногу.
Другите животни можат да те убијат но ќе го направат тоа отворено.Хиените ќе те изедат жива додека ти ласкаат.

Преводот е мој.

Приказна за недостатоците
Во едно село живееле голем мудерц кој имал неколку ученици.Еден од нив имал задача секој ден да оди до реката по вода.Секој ден тој минувал еден и ист пат до реката,ги полнел стомните со вода и се враќал назад.Стомните ги носел во двете раце и некогаш не им ги менувал местата.

По извесно време сотмната,која ја носел во десната рака напукнала.По патот кога се враќал половина од водата од неа течела и наместо две стомни,ученикот се враќал со стомна и половина.И покрај тоа тој продолжил да ја користи...


Здравата стомна била горда на себе,што секој ден ги исполнувала своите задолженија перфектно.Пукнатата стомна била тажна и еден ден му рекла на ученикот:

-Се чуствувам виновна и се срамам.Толку многу се трудиш а јас неможам да ја носам целата вода.Бескорисна сум,зошто не ме фрлиш?

Ученикот ја замолил да се заврти и погледне назад,по патот кој го минувалс екој ден.Во тој миг,таа ги видела најпрекрасните цветови,кои израснале од нејзината страна на патот.Тој и рекол:

Кога напукна,решив да посеам свеќе од твојата страна на патот.Секојпат кога се враќаме назад,ти ги полеваше.Ако небеше твојата пукнатина тие прекрасни свтови немаше да пораснат и да ги радуваат сите кои минуваат по патот.

Тешко е да поверуваме,дека недостатоците можат да придонесат за совршенство.Но често нивната улога во односите со луѓето,кои ги сакаме е точно таква.Недостатоците создаваат простор,во кој важните за нас луѓе можат да ги покажат своите силни страни.Недостатоците на другите ни даваат можност на нас да расцветаме и се раѓа соврешен однос меѓу оние,што ги цениме,се дрижиме за нив и ги сакаме.

Prvata prikazna sto ja staviv e kopirana od tuka bez da se navede izvor...kolku zalno
http://www.napauza.mk/%D0%BF%D1%80%D0%B ... D0%B8.html

Neznam dali ke postiram vo idnina povise...gi imam preku 100 i za sekoja edna od niv imam i link,iako gi imam prevedeno poodamna.Ne sum za da ne se stavaat na share ali sum za da se navede izvor...A 100% garantiram deka od tuka ja kopriale!Moite prikazni gi nema na Makedonski nikade...

Tuka bar e staven izvorot...
http://www.forumest.com/index.php/love/ ... -vistinski

KRALe не,не...не е мое дело,мој превод е ...како што кажав имам преведно многу приказни од Руски(посебно),Бугарски и Англиски страни пред околу една година,зошто тие ми се пасија и сакам да ги читам,ама на македонски не на странски јазици.Затоа во слободно време си преведувам кога ќе најдам нешто добро...За секоја една од нив имам и линк,иако некои ми се изгубени ама имам добра меморија можам да најдам...Ќе излажам ако речам дека е мое дело,кога не е.Преводот е мој.Сепак преводите се трошење време и некаков си труд...
Такви ги наоѓам и јас без автори...а каде што има го ставам.
Со копи пејт на дел од текст,почетен или било каде може да се најде се на гоогле...

На мене не ми е воопшто важно дали ќе биде ставен мојот никнејм како извор...доста е да ставеле МАКСТРИП на крај.
Сеедно...нема што да се малтертирате да регирате чисто сакав да споделам ...добар рејтинг си направиле,има околу 1300 шеар

Без разлика дали е превод или твое дело, вложен е труд.
И нас , како форум, ни значи навистина многу што ЕКСКЛУЗИВНО прво тука го ставаш преводот - која пак ексклузивност влече зголемен број на посети тука, а не кај „копирачот“.
И сепак, почитта која ти нам ни ја даваш, со објавување ПРВО тука, не сакаме да ја изневериме, затоа и ќе реагираме соодветно.

ако ништо друго, барем да стават автор (макар и за превод да се работи) и извор

Нема загрозување на авторско право ако се „позјми“ текст јавно објавен на форум, блог и слично.
Како ќе го заштите човекот кога било кој може да направи copy paste од нешто објавено на овој форум и си го презентира како свој.
Така да за заштита од вакви работи размислувајте во некој друг технички правец.

Meskov...не мислиме за заштита на авторски права,тоа е смешно во овој случај.Просто оригинален извор да се наведе...
Како што кажав доста е на крај да стои...извор:форум Макстрип(1000% гарантирам дека е копи пејст од тука)...името т/е никнејмот не ми е битен ама ич да се наведе...Инаку во иднина најлесно ќе препознате нешто дека е од мене ако во текстот видите не повише места ... точки ...

На мене приказните ми стојат во текст фолдери на пц и плус си ги имам испринтано чисто од што уживамд а ги читам и тоа ме исполнува.Имам страшно добра меморија иако ги имам преведувано скоро пред една година и сите линкови ги паметам така да за секоја една од нив имам и оригинален извор зошто ми е меморирано визуелно додека ги преведувам...

Ај да не замарам повише со тоа,вие(тимот) како сакате...

Пишаното не се однесуваше на тене него на муабетот од Крале, ианку респект за твоите преводи и ако тебе не ти смета што се користени на друго место мене па ич. Во секој случај овој проблем не е од сега и дефинитивно треба да се опди во насока на заштита на одредени работи и да се најде некаков механизам за тоа (ама тука повреда на авторско право нема - закоснки)

i za prevod da pravis ti treba dozvola od izdavacot

Да според сите правила на бонтон треба да се побара соогласност,ама тешко дека ќе ги најдеш авторите ан ови приказни,зошто и јас така ги наоѓам,без автор како авторски превод од други страни.Бигарите преведуваат од Русите...ќе ви постирам неколку страни со илјадници приказни на Руски,ќе видите дека автори нема.Книга е друго...
Плус вестите на нашите портали ионака се преводи од странски медиуми...ама кога стои извор друго е.

Малена и Родан



Таа се вика Малена,а неговото име е Родан.
Ги поврзува неверојатна љубов.
Се сакаат вистински.До гроб!


Не,ова не е историја од некоја турска или шпанска сапуница.
Двајцата тие не се познати филмски звезди.Тие се......штркови.


Машкиот секоја пролет се враќа од јужните страни кај саканата Малена,која неможе да лета,поради застреланото крило пред неколку години.

http://www.jutarnji.hr/rodan-klepetan-j ... -/1017439/
Хероите на оваа неверојатна трогателна историја,навидум приказна,(од оние моите за големи деца ,се вистински и живеат во Хрватското село Бродски Варош.

Пред 17 години некој ловец од невнимание ја застрелал Малена.Раната на штркицата била сериозна,но и покрај се преживеала,благодарение на големата грижа на некој локален ветеринар.Откако ја обработил раната и крилото го преврзал,птицата ја вратил во гнездото и секој ден и носел вода и храна,додека закрепнала.


Кога дошла есента,Родан одлетал кон Африка заедно со другите штркови.Сите во селото верувале дека кога ќе остане сама женката преку зимата ќе умре.Но се случило чудо...не само што таа оздравела,туку и партнерот пролета и се вратил точно кај неа во истото село.

Од тогаш веќе 17 години,секоја есен Родан се враќа од југ и поминува преку 13 илјади километри од Јужна Африка за да ја види својата Малена.

Секоја година Малена остава ново поколение.Несе јајца и мати пиленца.Кога пораснат доволно таткото ги учи малите штркчиња да летаат,зошто мајка им неможе да се движи поради крилото,кое закржлавеало со годините.Крајот на летото децата се веќе доволно големи и кога дојде време тие летнуваат заедно со татко им Родан кон топлите краеви.А пролета сите се враќаат обратно кај мама Малена...


Превод е мој...+малку истражував и утврдив дека се работи за апсолутна вистина.Оваа вистинита приказна досега не е објавена на Македонски.
Други извори...http://images.google.com/search?hl=en&q ... 2&tbm=isch

Приказна за предрасудите


Некаде многу далеку,во едно мало селце живеела млада и бремена жена.Мажот и починал уште пред да се роди детето и таа била сосема сама во трошната куќарка на крајот на селото.

Еден ден додека собирала дрва во блиската шумичка,видела ранета беспомошна невестулка која лежела свиена на некое старо дрво.Без да се мисли,жената го зела ранетото животинче и го однела дома.Знаела дека ако го остави така во шумата,тоа или ќе стане плен не други грабливци или ќе умре од глад.А и таа имала потреба од друштво...

Но за кратко време,невестулката оздравела и макар и да била диво животно,се приврзала кон жената и не се делела од неа.
Била кротка и немала типични животински карактер.Неколку месеца покасно,жената родила бебе.Требало сама да се грижи за се.И било тешко но немала друг избор...

Така си минувале дните,додека едно попладне морала да излезе за кратко и го остави детето сосема само во куќата.Не можела да го земе со себе таму кадешто требала да оди.
Излегла од дома и го оставила детето само со невестулката,молејќи се се да биде во ред.Не поминало долго време и жената се вратила,но стигајќи на прагот премрела од ужас:Таму,стоела невестулката со крвава уста и ја гледала право во очите...

И прецрнело во тој момент,како цел свет да и паднал пред нозе...и,без да мисли грабнала едно дрво и само со неколку удари ја убила невестулката...-тоа животно,кое таа го спасила од сигурна смрт,кое го хранела,делејќи од сопствениот леб.Во замена на нејзините грижи,тоа во првиот момент на слобода посегнало по најмилото и единствено дете...


Точно во тој момент од собата се слушнал некаков звук.Како тивок бебешки плач.Се втурнала жената внатре и што да види-детенцето си лежело во лулката,а до него...до него,на земјата имало труп од пресно раскасана змија отровница...

Тогаш жената разбрала се-туку што ја убила невестулката која го спасила животот на нејзиното бебе...

Ајнштајн рекол-Полесно ќе разбиеш атом,отколку човечка предрасуда....и имал право.

Преводот е мој

http://www.divianarts.com/?p=40978
Со извор е,како што треба.Овие од “на пауза“ си набилдаа добра посетеност на мој-наш труд,што не е фер.
http://www.napauza.mk/%D0%BF%D1%80%D0%B ... D0%B8.html

Мислам дека се вклопува во темата

http://www.divianarts.com/?p=41772


ЗА СОНЦЕТО

Поддувано и зацрвено од сонот,утринското сонце бавно ползеше по небото и разговараше со ветрот:

-Велат,дека тие ме сакаат?
-Аха.
-И зошто?Јас не сум убаво...
-Тие сметаат дека си убаво.
-Да,но...-сонцето се намршти и остро го погледна океанот.-Види ме,брчки на сите страни,а и пеги на лицето ми излезнале.
-Тие не го гледаат тоа.
-Зошто не го гледаат?
-Зошто те сакаат.
-Ти пак исто...но,зошто ме сакаат?
-Велат,зошто носиш топлина и светлина.
-Ама глупости!Се разбира дека носам светлина и топлина.Тоа е моја енергија,нормално е.
-Тие уште сметаат дека си добро.
-Добро?Што е тоа добрина?
-Незнам-искрено си призна ветрот.-Но тие знаат,затоа така зборуваат.