„Сефте“ на рубриката Интервју направивме со Игор Јовчевски, еден од најдобрите стрип-цртачи и илустратори во Македонија. Весел, насмеан, човек со кој би можеле да зборувате на милиони теми одеднаш со часови и никогаш да не ви здосади. Но кога ќе го „чепнете“ за деветтата уметност- стрипот, е тогаш пред вас се појавува човек кој ќе почне да ви раскажува и објаснува со таква љубов и посветеност, како мало детенце за неговата трпеливо собирана колекција предмети.



Кој е всушност Игор Јовчевски?

Хахаха, прашањево за почеток е од типот – поклони се и почни. Ако, баш ми се допаѓа. Вака, многу е едноставно, Игор Јовчевски е стрип-цртач и илустратор. Можеби вака на прва топка звучи неозбилно но, верувајте, и тоа како е озбилна и одговорна работа.

Од кога почна да црташ стрипови? Што те натера да почнеш со ова „хоби“?

Стрипови цртам од кога знам за себе. Не претерувам, од дете сакав да раскажувам приказни во слики. Прашањево е малце технично да ти признаам. Па, веројатно тие мои идоли (автори) од светот на стрипот некако чудно ме натераа да се фатам со оваа работа. Нормално, во почетокот воодушевувајќи се на нивната работа и сакајќи еден ден и јас да можам така да цртам. Тоа е доволно за да влезе чивијата кај едно дете. И еве, слободно можам да кажам дека уште не излегува, нема ни најмала намера. Тоа мое детско хоби постепено се претвори во професија која неизмерно ја сакам.

Каде црпиш инспирација, од што? Можеби имаш некоја своја муза?

Лесно се инспирирам од многу работи. Набљудувам, обрнувам внимание на детали итн. Тоа се оние ситни, но битни секојдневни инспирации кои некогаш ги пренесувам на хамер во форма на стрип или илустрација, а некогаш не. Сето тоа зависи од реалната ситуација, дали во моментот имам друга работа за цртање за одреден клиент. Тоа се обично работи кои мора брзо да се завршат затоа што секогаш се за вчера. Е, тука да ја чекаш инспирацијата и музата едноставно немаш време. Црташ тоа што ти се бара и нормално гледаш да задоволиш.



Пред неколку години ја издаде својата прва стрип-книга „Кратки Резови“. Каква беше реакцијата на стрип-публиката?

Да, пред 2 ипол години излезе мојот прв стрип-албум кој беше колекција од кратки стрипови. Многу сум задоволен од тоа како помина кај стрип-публиката. Ако не сите, тогаш скоро сите љубители на стрипот кај нас, па и во соседството (Србија. Хрватска…) имаат примерок од „Кратки Резови“ во своите колекции. Тоа беше поентата од самиот почеток, да го најде патот до читателите.

Дали размислуваш за издавање на втора стрип-книга?

Нормално. На пола пат сум со работата на вториот стрип-албум кој нема врска со првиот. Тоа ќе биде една целосна приказна на 50-тина страници. Ќе припаѓа на жанрот fantasy, што значи ќе потсеќа на Толкиновите светови. И тука би застанал со информациите околу ова.
Инаку, деновиве ќе излезе една моја збирка илустрации насловена „Меч, Магија, Колт и Стетсон“ и ќе содржи 20 илустрации во голем формат (А3) спакувани во папка. Материјалот е предаден во печат и сега стискам палци.

Со години соработуваш со Детска Радост и Просветно Дело, цртајќи илустрации за нивните изданија. Што повеќе те исполнува: стрип или детска илустрација?

Хмммм, пак тешко прашање, хехе. И едното и другото на свој начин. Ова би бил најкраткиот одговор. Сосем е различен пристапот. Стрипот бара една посебна ментална подготовка. Треба сосема да се внесеш во приказната, светот, времето во кое се случува. Да направиш архива архива од материјали кои се потребни во текот на работата… Покомплексно е. Кај детските илустрации кои ги работам за Детска Радост е најбитно да го проанализираш материјалот со детски очи. Да се обидеш да го пренесеш на хартија како тие (децата) што би го пренеле, нормално запазувајќи ги сите ликовно-графички, анатомски и композициски елементи кои важат за една детска илустрација.



За кој стрип си повеќе: вестерн или научна фантастика?

Секогаш вестерн. Од дете сум под влијание на вестерн стриповите и филмовите. Тоа е нешто што не можам да го тргнам. Колекционер сум на вестерн филмови и многу се гордеам со мојата колекција. Првиот стрип кој го објавив пред 11 години во една наша стрип-ревија беше нормално, вестерн. Минатата година во Хрватска излезе првиот дел од стрип-серијалот „Jack Seaborn“, на кој работеа повеќе цртачи меѓу кои и јас. Нормално се работи за вестерн стрип, хехе. Цел живот некако ме пратат каубојци и индијанци. Can’t help it! Сево ова не значи дека имам нешто против научната фантастика. Напротив, со задоволство знам да седнам и да изгледам некој СФ филм или да прочитам некој стрип. Од филмовите ги би потенцирал СФ класиците како Blade Runner, Alien, Dune… а од стриповите било што од ненадмашниот Moebius.

Што мислиш за стрип културата кај нас?

Полека, но многу сигурно живнува. Моменталната состојба е одлична. СЕ повеќе има македонски изданија, како во форма на албуми и графички новели, така и во форма на ревии. Покрај мојот стрип-албум тука би го спомнал и албумот на Дарко Богданов „Modus Vivendi”, албумот на Матеј Богдановски „KSSC”, двете графички новели на дуото King Fizze i Tonyo San “Facizam”. Во скоро време треба да излезат уште неколку албумски изданија од мои колеги. Посебно би го издвоил овде основањето на македонскиот стрип форум, makstrip.com.mk. Тоа е место каде што се одвива одлична комуникација и размена на мислења околу стрипот помеѓу љубителите, без разлика дали се автори или само конзументи. Самиот форум покрена издавање на македонска стрип-ревија која се состои само од стрипови и илустрации од македонски автори. Ситуацијата на полето на стрипот не била ваква никогаш од осамостојувањето на државава. Со тоа и стрип-културата добива на квалитет и тежина. Бројот на луѓе (без разлика стари или млади) кои читаат стрипови се зголемува секојдневно. Стрипови можат да се најдат во трафиките, книжарите… Стрип-книжарата БУНКЕР многу допринесе во заокружувањето на нештото наречено стрип-свест и стрип-култура. Таму можат да се најдат стрипови буквално за сечиј вкус. Кога би имале уште и пристоен стрип-фестивал заокружувањето би било потполно. Како што се одвиваат работиве, може и тоа да се случи наскоро.

Каква е состојбата со македонскиот стрип?

Па дел од одговорот на ова прашање е погоре, хехе. Битно е дека бројот на авторите кои работат стрип или само илустрации е се поголем. Има многу талентирани деца кои сакаат да цртаат. Тие имаат безрезервна поддршка од мене и од моите колеги кои веќе попрофесионално работиме во ова поле. Форумот многу помага во тоа. Има посебен дел кој е еден вид стрип-школа. Овде би морал да напоменам дека имаме и автори кои работат за странски издавачи, сега претежно за издавачи од соседството. Значи, најбитната работа-правиме муабет за работи за кои до пред 5, 7, 10 години ни на крај памет не ни биле. And it feels good!

За крај, како се гледаш во иднина? Какви се плановите?

Ммммм, да си купам јахта на пример, хехехехехе. Ај да се уозбилам. Па најверојатно на исто географски би бил, со тоа што би почнал да цртам за најголемите светски издавачи, хаха, имаше некои такви обиди минатата година, ама ништо конкретно не се случи. Да ги баталиме големите издавачи, битно е дека желбата за цртање не згаснува, па можам слободно да ветам дека во иднина ќе се случуваат интересни работи од моја страна на полето на стрипот и илустрацијата. Секако ќе продолжам да цртам за најмладите. Без тоа не би бил комплетен!




Превземено од http://sedenka.mk/?p=376

Браво за интервјуто иначе Игор

super intervju!

Во духо на Игор...паметно пријатно и искрено...браво друже нема шо затебе чоек да речи лошо ниту пак да ти замери.....цут....

Super intervjuto,rechit si Igore
jedina zamerka,sindrom shto ne go spomna.

Fala dechki! Sega go preprochituvav intervjuvo i normalno najdov par pechatni greshki, ama nishto strashno. OK ispadna.

Браво Игорче!! Многу убав опис на моменталната ситуација и уште поубав оптимизам. Keep up the fantastic work

Odlichno srocheno druze.

супер интервју, да ти се множат
посебно следниов период
а и аирлија најавувањето на новиот проект

Fala Zdrave, fala Rasta! Neka se vrakja so ubavo!

Пристоен текст за стрипот во денешниот број на Ден,т.е во списанието за најмлади шо е внатре ЗенДен.....кул....

http://www.bezpardon.mk/devetata-umetno ... i-stetson/
Eve link od potralot BEZ PARDON kaj sto odi tekst okolu promocijata, pa i okolu sostojbata na scenava.
Najgolem del e prezemen od tekstot sto odi na zadnata korica od zbikata .
Jebi ga, se snashle

Top.

Igor super tekstot.


Ova e za Alan FOrd...od hrvatski sajt-ama za nashive bivshi prostori taka da....

"Bila bi notorna laž reći da su široke mase odmah sa simpatijama prihvatile nove junake. Talijanski izdavač doživio je priličan debakl i ozbiljno razmišljao o povlačenju stripa iz prodaje. Do prijelomnog trenutka trebalo je čak 26 brojeva, kada je pojava alkoholne opasnosti po imenu Superhik, letećeg zločinca smrtonosnog alkoholnog zadaha – koji njeguje ispijanjem najgorih kiseliša – učinila pravi boom na tamošnjim kioscima te 1969. godine.

O tome kako je i zašto baš taj superheroj, zapravo običan smetlar s prljavih newyorških ulica, moderni Robin Hood koji krade siromašnima da bi dao bogatima, taj bizarni negativac, natjerao kupce na stampedo ni danas nije najjasnije. Odakle tolika naklonost prema grupi tajnih agenata, siromašnijih od crkvenih miševa, vođenih ishlapjelim starcem, s bijednom cvjećarnicom kao paravanom za čudne akcije potplaćenih i izgladnjelih agenata – nešto nalik parodiji na Jamesa Bonda?

Google Oglasi
Boutique Hotel Life
Last minute prices June 2012! Pay 6 stay 7 nights,or 7=6 www.hotel-life.hr
Znaju to tek dvojica talijanskih autora stripa nazvanog “Alan Ford”, poznatih pod pseudonimima Magnus & Bunker, pravim imenima Roberto Raviola i Luciano Secchi, ti neokrunjeni kraljevi društvene satire, majstori humora i virtuozi groteske, koji su u vrlo kratkom vremenu publiku osvojili (i) zrncima mudrosti poput “Bolji je nečastan bijeg, nego častan poraz” ili “Tko izgubi dobitak, dobije gubitak”. Mnogi su, vidjevši savršenu profesionalnu i emotivnu simbiozu njih dvojice dugo, dugo bili uvjereni da su Magnus i Bunker zapravo jedna osoba.

Prošla baba s kolačima

Bizarnim likovima iz radionice ovog dvojca trebalo je tri godine da potegnu preko talijanske granice i nasele se na prostor bivše Jugoslavije, te ovdje ostanu – ima tome točno 40 godina. – Ne mogu razumjeti zašto je strip serijal Alan Ford doživio slavu samo u rodnoj Italiji i u bivšoj Jugoslaviji! Još manje razumijem zašto se taj kult i do danas zadržao u zemljama bivše Jugoslavije, dok je u Italiji zaboravljen i pripada povijesti, generaciji moga oca – rekla je ovih dana Camilla Patruno, talijanska strip-ekspertica, pogađajući meritum fenomena. Sada već davne 1972. Alan Ford zatiče relativno razvijeno YU tržište: čitatelji su gutali Fantoma, Mandraka, Princa Valijanta, Ripa Kirbija, Flasha Gordona te ostvarenja domaćih autora, ponajviše zahvaljujući Plavom Vjesniku i Andriji Mauroviću. Bit će da su autori precizno pogodili ukus urbane publike koja je upravo otkrivala i popularnu englesku humorističku seriju “Leteći Cirkus Montyja Pythona”.

Pa, ipak, mnogima je i danas teško shvatljivo kako to da je strip požnjeo golemi uspjeh jedino u domovini i u Jugoslaviji (strip izlazi i danas), dok je ostatak svijeta Alana Forda dočekao prilično hladno. Zašto se “Alan Ford” tako snažno urezao u kolektivnu kulturu ex-YU prostora? Evo što o tome misli poznati dizajner, ilustrator i strip izdavač Vladimir Šagadin.

Tajna leži, kaže naš sugovornik, u prijevodu Nenada Brixya, za kojeg će mnogi s punim pravom reći da je treći član tandema uz Magnusa i Bunkera. Zaslugu za uspjeh Alana Forda u Hrvatskoj i bivšoj Jugoslaviji sigurno u velikoj mjeri treba pripisati upravo uredniku Plavog Vjesnika i jednom od osnivača Vjesnikove redakcije Romani i stripovi. Brixy je autor više romana, od kojih su najpoznatiji oni čiji je glavni protagonist njegov antijunak Timothy Tatcher, a prvi je, naslova Mrtvacima ulaz zabranjen, zaživio u filmu i stripu. Vjerojatno je sličnost tog njegovog antijunaka s Alanom Fordom pomogla tome da Brixy otkrije i dovede ovaj slavni serijal u Hrvatsku te ga od prve epizode i prevodi i, kako sam u jednom intervjuu navodi, “prerađuje”.

– Brixyjev prijevod bio je genijalan, jer je Brixy prerađivao tekst, a ne samo prevodio. Kada su Srbi svojedobno počeli izdavati strip na ekavici, tamošnji su ga čitatelji masovno vraćali na kioske – jer nije Brixyjev. Ima jedna sjajna scena kad Alan Ford dolazi porezniku, jer ga terete da nije platio milijun dolara poreza. Alan pokušava reći da je posrijedi neka pogreška. Poreznik mu na to, s iskešenim vampirskim zubima, kaže “Prošla baba s kolačima!” Alan Ford pripada skupini omiljenih stripova, emisija, serija, filmova koje u sebi nose određeni socijalni crnjak: Mućke, Maratonci trče počasni krug... sve te stvari imaju onaj mrak na kraju, ma koliko smiješne bile. Humor Alana Forda potpuno golica naš mentalitet – govori Vlado Šagadin, dodajući da nakon Brixyja nitko nije uspio tako dobro prevesti i “preraditi” Alana Forda u onom “izvornom” alanfordovskom Brixyjevu duhu na koji smo navikli. Potom poentira zašto Alan Ford i danas uživa kultni status na našim prostorima:

– Taj potpuno suludi svijet Alana Forda tada je izgledao nevjerojatan, smiješan, groteskan... Suludi generali, nesposobni špijuni, jad i bijeda, velike parole iza kojih se krije jadna istina, grad kojim upravljaju tri svinje, kriminalac superheroj koji otima siromašnima da bi davao bogatima – mi danas živimo Alan Ford. Samo što više nije smiješno koliko je gorko istinito – tumači ovaj stripomanijak.

Doista, već i letimičan pogled na Njegovu visost Broj Jedan, neumjerena u svojoj škrtosti i neosjetljivog na potrebe svojih podređenih koji preferira beskonačne priče “od stoljeća sedmog” i čija moć leži u maloj crnoj knjižici krcatom prljavim rubljem... zvuči tako poznato 2012., već viđeno, zar ne? Alan Ford je tijekom godina svoj proboj pokušao i na drugim tržištima, primjerice u Francuskoj, Brazilu, Danskoj i drugdje. Nažalost, čini se da ni jedna od tih zemalja nije imala svoga Brixya koji bi strip “preradio” na odgovarajući način u duhu njihova jezika, pa nigdje nije doživio više od nekoliko pilot-brojeva.

Halo bing, kako brat?

Popularnost stripova o Alanu Fordu na prostoru bivše države rezultirala je i nekim domaćim uracima. Tako Alan Ford i grupa TNT posjećuju Zagreb i Dalmaciju u dvodjelnoj epizodi pod naslovom Otrov crne ruže izašloj u reviji Super strip Maxi, u izvedbi Zlatka Druška, dok u slovenskoj Mladini Andrej Brčić-Flumiani, prema već postojećim kadrovima, smješta likove u “domaće” okružje i uz poznate nam likove iz (tada) stvarnog života, poput Josipa Broza. U stripu za djecu Tom & Jerry Darko Macan mačka Toma šalje u Cvjećarnicu po cvijeće koje kupuje od Jeremije.

Alan Ford se u Hrvatskoj, nastavlja Šagadin, pojavio baš u pravo vrijeme kako bi i novu generaciju čitatelja privukao stripu, u vrijeme kad je naizgled bilo nemoguće stvoriti nešto novo i originalno u tom mediju, za kojeg se tada činilo da je na svom vrhuncu. No, neočekivana popularnost trapavog antidetektiva postaje tolika da i sam postaje dio urbane kulture i života širom bivše države. U svakodnevni govor ulaze slavni dijelovi dijaloga iz stripa (Halo Bing, kako brat? Cijena, sitnica? Bolje živjeti stotinu godina kao milijunaš, nego sedam dana u bijedi...), prijatelja koji se često žali na bolove proziva se Jeremija, a nespretnjakovića s alatom – Grunf.

Još sedamdesetih godina glazbena skupina Bob izdaje singlicu Tajna grupa posvećenu Alanu Fordu, koji s vremenom dobiva i opsežan popratni program; od majica, šalica, zidnih satova. Nadalje, 80-ih je godina izašao i album sa sličicama, a istih je godina i u kazalištu prikazivana predstava Alan Ford. Duh ovog slavnog crnog stripa prisutan je i u jednoj od najpopularnijih televizijskih serija Smogovci. Šetajući Zagrebom, nerijetko se može naletjeti na neke od likova kako vire iz izloga i reklamiraju kakav proizvod, a na putu za Gornji grad u Mesničkoj ulici još ne tako davno moglo se zastati u kafiću Cvjećarnica, u ambijentu oslikanom likovima iz stripa i pritom čitati njihove avanture u nekom od stotinjak-stripova u ponudi.

Oni koji nikada nisu skupljali ili čitali stripove marljivo na police uz knjige slažu svoje nimalo jeftine kolekcije Alana Forda. Odnedavno u prodavaonicama imamo prvi put i licencirane (posve legalne) čarape i majice s likovima grupe TNT.

– Svi su ti likovi uvijek tu negdje oko nas, u Zagrebu ili nekom drugom, vašem gradu. To su ljudi pokraj kojih svakodnevno prolazite; slijepi prosjak koji zapravo i nije slijep, Djed Mraz koji uzima darove umjesto da ih daje, nervozni poštar i još nervozniji susjed kojeg nervira buka iz vašeg stana... Kad je zima i hladno je, poput Alana u “Snu jedne zimske noći” sanjamo o nekom boljem životu, a s prvim snijegom nestašni dječaci, skriveni iza ugla i s grudama u rukama, čekaju nekog svog Boba Rocka... I tako, živeći iz dana u dan, čekajući satima pred vratima nekog ureda za gubljenje vremena i istraživanje ruda, svatko je od nas Alan Ford – kaže sjetno ovaj ovisnik o stripu.

Zaključno, “Alan Ford” možda nije toliko promijenio povijest stripa, koliko je zauvijek promijenio živote generacija. Koji će se i danas, usred sunčana dana, zakleti da su nakratko vidjeli Grunfa kako svojom letjelicom plovi između oblaka. Povjerovali u to ili ne, valja uvijek imati na umu čemu nas je poučio. Da tko vrijedi leti, tko leti vrijedi, a tko ne leti ne vrijedi."


Izvor---------> http://www.vecernji.hr/kultura/zivimo-k ... nak-420811

Cane na ushe nekolku mesta:


http://kanal5.com.mk/default.aspx?mId=4 ... ntId=93808


http://www.time.mk/read/d3d96f4e1e/dfeb ... index.html


http://tocka.com.mk/1/70414/nagraden-st ... a-the-mico

Evo i del od vesnicite.....se nadevam deka i idnite strip nastani povrzani so zdruzhenieto,forumov i sekoja druga kvalitetna strip-vest ke bidi objavuvana tolku revnosno vo idnina


Den



Dnevnik



Fokus



Vecer



VEst

Нема шанса до 'олку да е...

Фингирано 100%!

Ептен.

Cestitki !!!

Najnovo nesto! Blagodarnosti do Eddie Rebel!
http://mn.mk/kultura/6459-Podemot-na-makedonskiot-strip

Супер текстов.

extra

Подемот на македонскиот стрип

Александар Стеванов

Во Македонија отсекогаш постоеле креативни луѓе со високи критериуми за она што е убаво. Историско сведоштво за нивниот уметнички порив се симболите во карпи, кои се стари и по неколку милениуми, античките мозаици во Хераклеја и Стоби, средновековните фрески во христијанските цркви, шарените македонски народни везови.

Овој вековен творечки ген на македонскиот народ се манифестира и ден денес во сите уметности, а меѓу нив и во деветата уметност, неговото величество `стрипот.` На најстариот стрип фестивал во регионот, кој од шести до осми јули се одржа во Лесковац, соседна Србија, присуствуваа учесници и од Македонија. Всушност македонските стрип автори беа оние кои го отворија овој реномиран стрип фестивал.



Познатиот македонски стрип цртач и илустратор Игор Јовчевски редовно учествува наБалканскатасмотрана млади стрип автори.

„Ова е моешестоучествонаовој фестивал на стрип и морам да признаaм дека веќе се чувствувам како ветеран. Балканската смотра на млади стрип автори е најстариот стрип фестивал на балканскиве простори, 14 години се завидна традиција.

Овој фестивал важи за еден од најопуштените фестивали, каде што контактите помеѓу авторите, учесници и љубителите на стрипот се најнепосредни. Пред неколку години, освоив дури и награда за илустрација (додека се` уште можев да влезам во конкуренција за награда, лимитот е 30 години) и бев пресреќен. Тоа беше моја прва награда.

Конкретно оваа година честа да ја отвориме смотрата ја имавме јас и мојот другар и колега Дарко Богданов, промовирајќи ги нашите последни дела, јас мојата збирка илустрации „Sword, Sorcery, Colt & Stetson“, а Дарко неговата графичка новела „Modus Vivendi“. Промоцијата помина во најдобар ред, луѓето беа заинтересирани за нашите дела, ги пофаќаа, ги разгледуваа и делеа комплименти.

Моето искуство со стрип фестивалите е секогаш позитивно. На овие фестивали запознав и дел од моите цртачки идоли: Керац, Перовиќ, Ковачевиќ, Бриндиси, Алесандрини, Вентури... На некои од нив се закитив и со награди (Белград, Лесковац), а со тоа се надевам и дека го испромовирав достојно македонскиот стрип.“ - вели Јовчевски.



И македонскиотстрипавтор и дипломиран ликовен уметник Дарко Богданов ги сподели своите импресии од учеството во официјалниот дел на овој стрип фестивал.

„Со самото тоа што смотрата ја отворија македонски автори е повеќе од јасно дека нашата стрип сцена е доста ценета и почитувана во балканските стрип кругови и на балканските стрип фестивали, каде што сме редовни гости дали со присуство или пак со изложување на нашите дела.

Повеќе од очигледно е дека нашите колеги и пријатели од соседството следат што се случува на македонската стрип сцена, следат што се издава, и запознати дека се работи, дека се креираат стрипови, а показател за целиот тој труд е тоа што македонски автори секоја година земаат по некоја награда на балканските стрип фестивали.

Интересно е тоа што токму во Лесковац еден од главните гости Руди Алјиновиќ, легенда на југословенскиот стрип и еден од најголемите авторитети, кога станува збор за стрип теорија и критика, пофално се изрази за македонските автори чии дела беа изложени таму. Можеби тоа не звучи посебно значајно, но сепак кога доаѓа од човек од неговиот ранг, тоа значи дека барем нешто кај нас се прави како што треба.“ - вели Дарко Богданов.

Пофални зборови за македонските учесници на Балканската смотра на млади автори стигнаа и од нивните колеги од Македонија.

„На стрип фестивалот во Лесковац оваа година имаше многу претставници од македонската стрип сцена, а особен впечаток ми остави претставувањето на двата многу битни настани за македонскиот стрип оваа година, а тоа е излегувањето на графичката новела „Modus Vivendi“ на Дарко Богданов и комплетот илустрации „Sword, Sorcery, Colt & Stetson“ од Игор Јовчевски. Мило ми е што српските организатори им дадоа толку внимание, кое впрочем тие одамна го заслужуваат.

Мислам дека кај повеќе македонски претставници на стрип уметноста постои голема љубов и ентузијазам на тоа поле, кои и покрај целата финансиска криза и слабата институционална поддршка, остануваат доследни на практицирањето на овој начин на уметничко изразување како начин на живеење. За среќа постојат и групирања меѓу истомисленици и најверојатно секое такво групирање може да изроди нови и уште побројни и квалитетни настани на македонската стрип сцена.“ – вели Весна Ничевска Саравинова, дипломиран ликовен уметник и стрип автор.



Иако, заразликаод некои други уметности, во нашите медиуми не се одвојува доволно простор за негова промоција, сепак македонскиот стрип е реалност. Една од движечките сили за стрипот во Македонија се луѓето од форумот Макстрип и од здружението Макстрипови.

„Македонскиот стрип форум www.makstrip.com.mk при крај на годинава ќе ја наполни својата 4-та година во виртуелниот свет. Може ќе звучи нескромно, но со залагањето на целата екипа која е активна таму (администратори, автори и колекционери), можам со сигурност да тврдам дека ја раздвиживме целата стрип сцена, се зголеми стрип дружбата, соработките, а најбитно – креирањето стрипови.

По две години од започнувањето на форумот, веќе се преминавме на наредното ниво, односно формиравме „Здружение за промовирање на стрип културата - Макстрипови“, зад кое стои истата млада екипа. Двете најглавни цели ни се да ги вратиме старите цртачи на стрипови (автори и колекционери) кон нивната пасија, но и да ги едуцираме најмладите за стрипот, тајните на цртањето и пишувањето стрипови.

Една од активностите на здружението е издавањето на промотивниот стрип магазин „Синдром“. Во него, во седумте досега издадени броеви, беа презентирани дела на преку 40 автори од Македонија, на возраст од 15 до 55 години.

Авторите од Макстрип учествуваат на голем број на манифестации и изложби ширум земјава, а истите одржаа презентации и промоции на македонската стрип сцена на повеќе фестивали низ Балканов (Лесковац, Призрен, Белград, Лакташи...).

Во овој период, најголемо достигнување ни беше започнувањето на две стрип школи за деца од основните училишта - „Секој ПЕТок, Стрип во ПЕТ.“ Работата со млади таленти е градење основа за уште посилна стрип сцена и во иднина. Талентот е присутен кај младите цртачи, фантазијата им е неограничена. Првата стрип школа беше во О. У. Христијан Тодоровски Карпош, додека втората сеуште се одржува во О. У. Ј. Х. Песталоци. Со овие школи сакаме да ја изградиме иднината на македонскиот стрип, најмладите таленти да го засакаат стрипот и брзо да влезат во неговите тајни.“ – вели Давор Драмиќанин, стрип сценарист и потпретседател на здружението Макстрипови.

За актуелната состојба на македонската стрип сцена, и за учеството и добиените награди на меѓународните фестивали, тој е дециден:

„На прашањето за македонската стрип сцена, јас би дал еден мал осврт на последниве пет – шест години, затоа што мислам дека овој период е добра основа за враќање на подзаборавената деветта уметност.

Новата македонска стрип сцена е присутна на поголемите балкански стрип фестивали, а доделените награди и признанија само го потврдуваат квалитетот на домашните автори. Во последниве години навистина многу автори освоија награди.“

Награди за нашите стрип автори не изостанаа и овој пат. За својот стрип каиш „Волшебното катче на Цане“, стрип авторот и илустратор Михајло Димитриевски, познат и како Тхе Мичо, во Лесковац беше награден во категоријата сатиричен стрип.



„Наградата ми значи тоа што би требало и секоја награда да значи – признавање на минатиот труд и поттик да работам напорно и упорно понатаму. Нормално, не треба човек да работи за да биде награден или пофален, туку треба да работи зашто сака да работи, т. е. да твори и да ужива во истото. Признавањето на тој труд одвреме – навреме дава дополнителен мотив за понатаму. А, и не е лошо чат – пат наградата `ко ќе е парична да може да падне и частење.

Смотрата помина како и секоја година – фантастично. Треба да се знае дека таа не располага со светски буџет, туку со мали средства. Луѓето максимално се трудат да ни овозможат добри услови за работа и дружење. Тоа е и основата на стрипот – дружењето и забавата. Значи цел ден сме заедно, дискутираме и цртаме на теми за и околу стрипот. Преубаво искуство и можност барем еднаш годишно да се видиме со колегите и пред се` пријателите од соседството.

Македонските автори се одлично прифатени каде и да одат. Има некое наметнато мислење дека кај нас нема стрип, нема автори и слично, а фактичката ситуација е обратна. Моментално како никогаш досега во Mакедонија има еден куп квалитетни стрип автори, илустратори и аниматори. Стрип културата кај нас постоела и ќе постои, а тоа што моментално се случува кај нас е препород на оваа убава и можеби подзаборавена културна гранка кај нас. Подзаборавена, но не мртва.

Речиси и да нема балканска манифестација без присуство на македонски автори и речиси и да нема награда која не сме ја освоиле, на овој или на оној начин, барем на балканско ниво. Треба да се сфати дека не заостануваме зад светската стрип сцена, туку сме дел од неа и дека постоиме. Исто така, треба конечно да се престане со омаловажување или неприфаќање на нешто што постои и е пред нас. Како што почна и како што гледам - нема да застане.

Единствена забелешка за стрипот кај нас е немањето на издавач кој би објавувал македонски стрипови. Значи стрипови од македонски автори, а не италијански бози од 100 евра. Исто така би го спомнал и апсолутното непостоење, до сега, на стрип фестивал. Нешто има, ама ниту од далеку не потсетува на тоа што би требало да биде. Се надевам дека наскоро Македонија ќе добие стрип фестивал кој ќе биде во рамките, ако не на светските, барем на балканскиве - кои се покажаа и тоа како успешни.

Живееме во подрачје кое изобилува со креативност. Можеби тоа не можеше да се искористи во минатото или имаше пречки од кој било вид, ама со развојот на техологијата Македонија допрва ќе покаже што има во оваа област.“ - вели Михајло Димитриевски.

Дека македонскиот стрип во последиот период оди само во нагорна линија едногласни се повеќето македонски автори и вљубеници во стрипот.

„Со оглед на тоа дека македонската стрип сцена со години, ако не и со децении беше во некаков ќорсокак поради секакви причини, во последниве неколку години навистина има раздвижување на тој план. Се појавуваат нови автори и се издаваат нови публикации.

Работата оди во нагорна линија, но се`уште е доста далеку од она што навистина треба да биде. Сепак, мислам дека има шанси и надеж за македонскиот стрип, најважно е да не пресуши ентузијазмот и креативноста, да се креираат убави стрип приказни за читателите, и секако, да се анимираат луѓето, младите пред се`, дека ете и кај нас постои таа неверојатна уметничка дисциплина, што се вика - стрип“ - вели Дарко Богданов.

Ако денес на фреската од 1164 година „Оплакувањето на Христос“ од црквата Св. Пантелејмон во Нерези, се присетуваме како на предвесник на европската ренесанса, можеби идните генерации на времето во кое што ние денес живееме ќе се сеќаваат како на ренесансен период за стрипот во Македонија.

„Според мене македонскиот стрип доживува ренесанса. Имаме голем број на автори, цртачи и сценаристи, кои што работат и објавуваат на овој или на оној начин, а најважно од се` е дека публиката полека, но сигурно, стрипски се описменува. Бројот на изданијата расте, како бројот на ревии, така и бројот на самостојни стрип албуми и графички новели од наши автори. Единствените работи каде што тапкаме во место се достојна издавачка куќа и достоен стрип-фестивал.“ - вели македонскиот стрип цртач и илустратор Игор Јовчевски.