До сега никогаш не сум седнал да напишам вакво нешто, колумна или колумни за серијал стрипови, ама морам да признаам дека, како што веќе е јасно како кога свети еден lightsabre, се работи за серијал стрипови со кои и те како сум окупиран веќе некое време, а да е уште поинтересно не се работи за манга туку баш за амерички стрип. Да де, Star Wars.

КОГА ЅВЕЗДИТЕ ЌЕ ЗАВОЈУВААТ

Фан сум на SW уште како дете, фала тато што ме седна пред телевизор за да ги изгледам сите три дела, секако по еден дел на ден, чисто за да иам простор измегу секој дел да трчам у двор со дрво у рака и да мавтам притоа правејќи звуци од типот на врумм, вжууууу, жбмммммммммм, кшшшшшшшшшшшш! Меѓутоа моето "фанство" за Star Wars се задржа претежно на филмовите, 6-те дела, и ту и тамо по некоја игра, дали компјутерска дали board game, ама ништо повеќе од тоа и ништо посериозно, се до пред некое време кога ја земав Star Wars: The Old Republic, MMORPG-то. Играта просто ме фасцинираше, претходно нели ги имав играно Knight of the Old Republic 1&2, ова беше само долго чеканото продолжение, ако можам така да кажам. Пошто играта баш ме обзеде решив со франшизата да си се дружам и кога не сум пред мојот компјутер, односно на работа, ионака ми се дешава често да ми снема интернет па го замолив брат ми да ми го наполни USB-то со Star Wars стрипови. За моја среќа он нашол колекција од 6GB со хронолошки редослед. Она што почна како тепање време додека неам пациенти многу брзо се претвори во опсесија. Си почнав од почеток, со The Old Republic Era, Golden Age of the Sith, мераци! Знаев од порано дека sith биле пред се раса освен титула, ама не знаев дека биле до толку EPIC! Морам да признаам дека првата страна одма го заголица моето внимание кон тоа да видам што се случило пет милениуми пред Luke Skywalker да биде роден. И така се започна,колку повеќе читав толку повече мораше да продолжам да читам! Почнав дури и емотивно да се врзувам со некои од ликовите, за некои ми се создаде чувство на почит, за некои пак омраза, но како и да е битно јас се навлеков на целиот серијал. Серијалот изобилува со многу акција, па за војна е нели, приказните се феноменално раскажани, барем според мене, ликовите се длабокор азработени, секој со своја маана и доблест. Секоја чест што им текнало да прават стрипови кои ќе се занимаваат со минатото од таа франшиза, иако нели има стрипови кои се занимаваат и со тоа што се случува после 6-тиот дел од филмовите, затоа што мислам дека фановите заслужуваат да знаат кој од каде потекнува, кои биле првите, кој што направил и така натаму.

Кулминација на се достигна моабетот со Мешков што го имавме пред неколку недели, тука секако беа и Лафче, Нено и Денис да го подзачинат со многу прашања и дофрлувања од она што они го знаат, а испадна дека знаат fair enough. Тој моабет ме поттикна уште подлабоко да навлезам во овој универзум, оваа франшиза која, морам да го цитирам Мешков "Star Wars е магија."


Ќе се потрудам подолу да дадам мој осврт за стриповите поединечно како серијал, секако ќе почнам со Golden Age of the Sith, па понатака во зависност од тоа како ќе ги читам така ќе пишувам, денеска го завршувам Knight of the Old Republic, серијал од 50 броја, мене ме фасцинираше, прекрасна приказна раскажана многу добро со одлични цртежи, нели повеќе артисти работат на стрипот. Можеби нема да успеам како што успеа Мешков прецизно и кратко и јасно да напише за секоја арка посебо, ама ќе се трудам да дадам мое гледиште, кое секако нема многу да се разликува од тоа на Мешков, на стриповите, притоа гледајчи да ги опфатам сите аспекти.

До следниот мој текст, may the Force be with you.

Со цел поголема прегледност, сите коментари поврзани со колумнава тука: viewtopic.php?f=48&t=3126

Благодарности однапред

Ќе почнам додека ми е свежо, сега само што прочитав четири стрипчиња што ми оставија впечаток убав. Ќе речам дека се приказна сама за себе иако главниот лик ни е и те како познат.

Станува збор за Darth Maul, приметив дека се само четири стрипчиња и решив да ги "изконзумирам" набрзинка пред крај на работно време. Првата работа што ме привлече одма беше првата страна, првата слика, значи доловен е ефект на хаос и мир во едно, и тоа маестрално, секако постигнато со сцената и со бојата, одлична комбинација!



Значи стрипов нема некоја поконкретна приказна, не е нешто којзнае колку длабоко, едноставно мислам дека стрипов е демонстрација на сила, сила од страна на Maul кој го положува тестот од својот учител, Sidious. И на прв поглед си велиш, којзнае каква филозофија сега ќе се расприкаже нараторот, пошто сцената е таква, абе мислиш сега наредно нешто што ќе го видиш е целата филозофија на Sith во наредните 4-5 страни расприкажана на широко и на долго, или барем монолог од типот на "Моето име е Maul, ја сум sith...", и искрено....тоа и се случува, веќе на втората страна Maul почнува да ја раскажува својата рпиказна, на свој начин, со други зборови, стрипот одма, од статичност рипа у огромна динамика, одма акција, и тоа каква акција, Maul у своето право светло, она што го знаеме од Phantom's Menace, фршти тоа sabrestaff-от, летаат "партали"!




Како што кажав, приказната е кратка и јасна, Sidious му дава задача на својот ученик да отстрани една закана во галаксијата, и Maul како верен поданик и ученик без збор и приговор станува и оди да си ја изврши задачата. И што да ви кажам, акција колку ми сакаш, и неможеш а да не го засакаш Maul како лик, па колку сака нека е негативен и злобен, дури после ова искрено ми е многу криво што не му дадоа повеќе простор во флмовите, го решија, иако во навистина епска битка како што доликува, многу брзо, мног кратко траеше.



Мислам дека овие четири стрипа не се само за да ни го претстават Maul како воин, мислам дека ова е демонстрација на сила и дисциплина генерално за Sith, многу е добро што поентата за "Секогаш се двајца!" се споменува, а и се забележува низ целата приказна. Едноставно тука во исто време се гледа дисциплината и деструктивноста на целата религија врз која Sith го остваруваат своето владеење во галаксијата. Ако сакате набрзина да се запознаете со се што еден професионален sith може да направи, одма земете и прочитајте го Darth Maul!



За цртежот неам моабет, значи доловен е максимално, ликот му е тој шо треба да биде, и не само на Maul, и на Sidious, иако како и обично повеќе од пола му е покриен со капуљачата, сепак го гледате и знаете, да тоа е тој, еден од најпознатите Sith лордови со својот ученик. Боите се живи а сепак е пазено на тоа атмосферата низ целиот стрип да е мрачна.



Кратко ама слатко, исто како стрипот, ви гопрепорачувам со топло срце. И запомнете...... There is no pain, where strength lies!

ВРЗ ИЗГРЕЈСОНЦЕТО НА РЕПУБЛИКАТА, ПАЃА МРАКОТ НА ЗЛАТНОТО ДОБА НА СИТ

"…Our Sith Empire is great, and rich, and powerful…this is our Golden Age."
―Marka Ragnos


Се со ред нели. Републиката е во својот развој, просперитетот е неизбежен и сите се среќни. И покрај тоа што се изгледа баш така, работите стојат малку поинаку. На една планета чие име е заборавено, еден млад jedi коj го има положено својот испит продолжува со учење. Овој млад jedi, чии потенцијал е огромен, е посебно заинтересиран за историјата на една раса која пред многу години беше еднаш дел од светот на неговиот одред, раса која се одметна и затоа беше прогонета, озлогласените sith. Odan-Urr е неговото име кое подоцна ќе биде запаметено какоиме на еден од највозвишените jedi-и кои исоријата некогаш ги има видено. Дејствието продолжува на планетата Cinnagar во истоимениот град кој зафаќа скоро пола површина од истата, каде што императорката Teta ги крои плановите за следната битка. Во Koros системот има седум населени планети, шес од нив се обединети под водство на имераторката која се спрема да го присоедини и последниот свет кој дава отпор. На истата планета, брат и сестра ги губат родителите кои ќе се најдат во вкрстен оган помеѓу војската на имераторката и бунтовниците. Да биде приказната уште позамрсена, на ова место доаѓа и Odan-Urr кој треба да помогне императорката да ја оствари својата цел на соединување седумте планети на системот, не ни сонувајќи дека ќе дојде време многу набрзо кога ќе се соочи со својата опсесија, sith!



Без водството на своите родители, Gav и Jori ќе се најдат во многу невољи од кои ќе избегаат со крадење на својот сопствен брод за кој немаат пари да ги платат поправките, без да знаат дека тоа бегство ќе ги однесе на еден сосема поинаков свет, свет познат како Korriban, свет на кој вечните непријатели на jedi-ите нашле прибежишт откако биле прогонети и ја воспоставиле својата империја. Токму тој момент во тек е погребот на еден од можби најјаките Sith Lords кои некогаш постоеле, Marka Ragnos. Без единствен лидер се појавува раздор во едовите на мрачните господари и точно на погребот на Marka Ragnos, Naga Sadow и Ludo Kressh се борат за превласт за да бидат сопрени и смирени од духот на нивниот господар кој ќе им претскаже пророштво кое вели дека ќе дојде ден кога Sith ќе владеат со галаксијата. Gav и Jori ќе се најдат во манипулативните игри помеќу Sith Lords, и изманипулирани од Naga Sadow ќе стана негов инструмент со кој ќе ги изманипулира другите Sith Lords и ќе си го обезбеди местото на престолот за подоцна да го организира својот прв освојувачки поход.





Она што мене лично ми се допадна генерално за Tale of the Jedi е цртежот и дизајнот како на облеката на ликовите така и на градбите. Имено серијава е почната во 1996 година, така да цртежот е доста oldschool што воопшто не смета, баш дава еден посебен шмек на целата приказна која морам да признаам сместена е во еден интереен вавилонско-египески settings, a сепак има доста висока технологија. Она што мене лчно посебно ми беше интересно е дизајнот на бродовите на sith, посебно тоа како ги контролираат, мал hint, командите не им се класично волан за кормило итн. Исто така сакам да ви обрнам внимание кога ќе читате а забележите нешто интересно за lightsabre-ите на jedi-ите од тоа веме.




Во секој случај, ова е серијал кој и те како вреди а се почне да се чита, објаснува доста работи кои во филмовите се неразјаснети и не докажани.

До следниот текст, may the Force be with you.

ПАД НА ИМПЕРИЈАТА КОЈА ШТОТУКУ ПОЧНА ДА СЕ ВОЗДИНУВА

Ако во претходната арка горе доле се запознавме со ликовите од приказната, во оваа арка се запознаваме со моќта на двете завојувани страни. Имено планот на Naga Sadow успева, Jori и Gav се разделени, сестрата бега назад кон републиката незнаејќи дека на нејзиниот брод има емитер ко дирекно му ги дава координатите за локацијата на Републиката на Naga Sadow, кој, како секој sith, не чека многу за да нападне. Jori успева да стигне до императорката Teta и да ја предупреди за инвазијата за која Odan-Urr веќе има визија, сведчењето на Jori само е уште еден доказ дека Odan-Urr е во право. Во меѓувеме манипулациите на Naga Sadow врз Gav не престануваат, за среќа срцето на Gav е сеуште чистои негова единствена желба е да ја најде својата сестра. Инвазијата почнува, епска битка се води, војската на императорката со помош на jedi-те даваат силен отпор, но војна со sith не би била како штотреба ако нема мешање на Force и тиа посебно на Dark Side. Naga Sadow користејчи ја својата медитација создава илузија дека неговата ојска е многу поголема од висинската бројка, републиката е фрлена на колена неможејчи да го победи "многубројниот" непријател. Тука Naga Sadow заборава колку е силна врската помеѓу Gav и Jori, па така братот од желбата за неговата сестра да живее му се спротивставува на Naga Sadow и ја прекнува неговата медитација за илузии. Во меѓувреме jedi-те сваќаат дека нешто не е во ред, дека големата инвазија е илузија и дека бројката на непријателот е многу помла од колку што изгледа. Со кршењето на илузијата победата на републиката е неизбежна, Naga Sadow е притиснат и приморан да се повлекува. За жал сето тоа ќе резултира и со жртви.






Републиката слави, империјата Sith е победена, и покрај тоа што Naga Sadow успева да побегне, неговата војска е скршена и тој ја уби својата власт, прогонет и до републиката, а и од своите тој наоѓа едно прибежиште каде штопродолжува да ги корои своите мрачни планови.





Оваа аркa за разлика од петходната има многу повеќе акција, и тоа акција на воено ниво. Две огромни сили се судираат воконфликт кој е започнат пред многу многу години. Интересното тука е да се види начинот на војување од двете страни, посебно кога е Force умешана. Во претходната арка ни е пезентиран само мал дел од она што jedi и sith го можат со Force, чисто за да добиеме едно разбирање за тоа како фнкционираат нивние медитации, но вооваа арка тоа и те како го гледаме на дело. Исто така ова е приказна во која се покажува храброста на војската на императорката Teta која е на некој начин олицетворение на Републиката, секако потпомогната од jedi-те, кои исто така демонстрираат несебичност, храброст и само портвуваност за да се зачува мирот и просперитетот во галаксијата. Од друга страна пак ја гледаме Dark Side на дело преку Naga Sadow, влијанието кое го има врз текот на настаните ако се употреби правилно, гладот за освојување и уништување, воден од желбата за одмазда но и за сопствено воздигнување над другите, но исто така од друга страна ни ја покажува и слепоста која е резултатна претходно споменатите работи, зашто во целиот тој хаос но и наплив на гнев и моќ Naga Sadow напраи пропусти во својот план заборавајќи дека постојат чувства како љубов, сочувство, воља и разбирање. Друга работа што сакам а ја потенцирам е дека во овие стрипови, не сам оие два туку и понатаму, се забележува начин на војување кој е својствен за нашето минато, односно многу помалку се користат топови и пиштоли, а многу повеќе мечеви, секири и копја, и тоа се така прекрасно измешано со вселенски бродови и, сепак има и тешка против воздушна артилерија. The Fall of the Sith Empire е последната арка во која и гледаме Gav и Jori, но нивните дејствија и авантури оставаат трага буквално за секогаш врз галаксијата. Ако ја имате прочитанопрвата арка, грев е да го пропуштите овој делво кој има доста акција, јас уживав, и искрено, додека го пишувам ова, рацете ми се тресат од возбуда.......одам да ја препрочитам уште еднаш!




Дo следниот мој текст, may the Force be with you!

Za da ne otvaram nova tema, znam deka e ovoj del za kolumni za stripovi ama od neodmana mi beshe objavena edna kolumna za DIablo 3 na http://mkd-news.com/ (Fala mu na bazejbt za toa) i ke go pushtma linkot tuka, taka da vo sklop na KOGA ZVEZDITE KE ZAVOJUVAAT kako mal dodatok sega sledi i KOGA ZLOTO KE SE SOEDINI, RAJOT KE SE ZATEMNI.

http://mkd-news.com/ja-igravme-diablo-3/

Супер текст, го исчитав со задоволство, пиши почесто рецензии за игри.

najs uan, halfelf
p.s.

Fala drushtvo, naredna, Guild Wars 2.


pikantez, veruj mi uboo sho ti se igra ama sam sega veke teshko, ama pa zatoa za sreka si ima public games.

Пред се апел до администрација доколку е можно темава да се преимени во "POLUELFOT PROCHITA NESHTO PA RESHI DA PISHE", однапред ви благодарам.


ЦРНИ КРИЛА


Деновиве нели е актуелно да се врти се околу еден од најбогатите стрипски ликови, а тоа е секако кој друг ако не Брус Вејн, и тоа не поради нешто друго туку пошто му падна тешко што другар му Харви Дент погина ама не како Харви туку како Two-Face, за после извесно време во неговиот град да се појави типче кој ќе го сврти Готам наопаку и..... а да одите да си го гледате филмот? Плус тоа нема сега да зборувам за The Dark Knight Rises ако си го помислевте тоа, не. Меѓутоа, морам да признаам дека баш TDKR е главниот виновник што периодов сум у тежок Batman филм влезен, и тоа не од кога го изгледав филмот, туку недела дена пред да се појави у Милениум ја више почнав да се занимавам со мојот идол од детството на кој генерално е до одредена гледна точка базиран Лорд Рихтер, иако можеби на прв поглед не изгледа така ама да не беше Batman сигорно Лорд Рихтер немаше да има црн оклоп со жолтеникави ивици итн итн итн. Искрено драго ми е што интересот за Мрачниот Витез ( Сваќате сега од каде ја иам извадено фразата Црниот Паладин за Рихтер?) ми се врати повторно на вакво ниво, и така решив да се позанимавам малку повеќе со него.

Прво нешто што ми текна е секако да ги послушам Мешков и Давор во однос на предлозите кои ми ги дадоа за стрипови од Batman. Го симнав Dark Knight Returns на Милер и ми падна на првиот тест, цртежот воопшто не ми се допадна ( sorry Мешков...) па така решив да отидам на варијанта два, Hush ( фала Давор ) и само ќе кажам....Џим Ли е ЦАР!


Значи првото нешто што ме воодушеви од Hush беше цртежот, како е Batman нацртан, значи тоа е тоа, нема утка тоа е Batman кој го имам јас во глава замислено, кога ќе пораснам сакам да го цртам Bаtman како што го црта Џим. Доловен ми е баш оној момент каде што Batman е така нацртан да сам по себе не е груб, значи нема некои лудо груби црти на лицето или некоја тупаста боксерска фаца како што иам начекано да го видам, а сепак и те како оддава чувство дека типот е максимално губијан со самиот поглед кој го има, не е толку злобно страшен колку што е херојски intimidating. Второ нешто што ми се допадна беше анатомијата, повторно иам начекано слики каде Batman е премногу развиен и мускулест, што повторно му дава грубост, не бе овде е развиен и те како развиен ама све си е тоа бе елегантно. За анатомијата на тоа како се женските ликови нацртани, well you gotta see it your self!




Почетокот би рекол е класичен, односно почнуваш да читаш и тоа е тоа, со супер херои најверојатно не ни може да биде поинаку. Заложничка криза и секако вендаш почнуваме да му ги читаме мислите на Batsy, како размислува и како ги реализира своите идеи, каде со боксови каде со клоци битно си фура он стандардно како што го знаеме, со информации за се и сешто. Она што пријатно ме изненади беше што одма се појавува и Killer Crock, си викам еј топ ионака го неам видено многу често ( во игри, во цртани филмови, во филмови ) па баш ми е драго што ќе прочитам одлично нацртан стрип за Шишмишот каде ннегативецот му е Алигаторот, си викам ова најверојатно ќе биде лесно четиво без многу заплети расплети, Killer Crock е негативецот и најверојатно ќе има многу повеќе акција одколку вриење на мозок со детективски загатки, ќе се бркаат по кровови ќе разменуваат боксови, Кроки ќе проба да го изеде Шишмиш, овој нема да му се предава, на крај заложничката криза најверојатно ќе аврши со Кроки како го носат назад во Аркам додека Џим Гордон му зе заблагодарува на Batsy за помошта. Еххх, стрипов одма ме поби у поим, значи последно што очекував беше да ја видам Цица Маца, па тоа како да не беше доволно одма се појавува и Цвета, и си викам, чеееееекај малце, уште од одма има некои работи кои маваат прашалници у глава и целата теорија дека ќе биде лесно четиво за читање ми падна у вода. Како што продолжува приказната понатаму се појавуваат еден тон ликови за кои воопшто не ни очекував да ги видам у стрипов. Се појавуваат многу негативци, значи покрај Killer Crock, Catwoman и Poison Ivy ги има и Harley Quinn, Joker, Riddler, Clay Face, Harvey Dent, Scarecrow па дури и Ra's Al Gul и Lex Luthor, yes folks веќе погодувате, и Superman се појавува!

Генерално целата приказна се врти околу тоа да некој на некаков начин успева да ги исконтролира госепсоменатите злочковци,а притоа Batman нема поим за кого се работи, спроведува истрага и никако не му оди од рака, почнуваат да го напаѓаат од сите страни и нели не би бил он Batman ако не успее да се справи со секоја ситуација која му се дешава, односно која ќе му ја скоцкаат непријателите. Кој е зад целата таа, операција би ја нарекол се објаснува дури на самиот крај на приказната, ни на крај памет го немав тој лик кој испадна дека е, чисто зашто претходно имав....да речеме некое пониско мислење за самиот лик како негативец, мислев дека иако е гениј не е толку способен да изведе таква завера против Batman и да му ја замрси до толку многу, па дури да успее и Joker да го изманипулира, искрено би го очекувал обратното, ама ова за мене барем беше многу неочекувано.



Стрипов инаку не е само самрсување на приказна со многу динамика, борби и вриење на мозок за да се открие кој е mastermind-от позади сите срања што се случуваат. Има и доста романтичен дел каде Batman и открива на Catwoman кој е неговиот вистински идентитет, пошто очигледно одамна се дечко и девојка но како Batman и Catwoman, за у овој стрип да станат официјално официјално љубовници и без маски, и да почнат заедно са истражуваат кој стои позади целото тотално замрсено дејствие.


Ahhhhhh, l'amour...


Крајот како што кажав е доста интересен, се расветлуваат дилемите и Batman открива кој е виновникот за се, иако има еден мал сегмент кој мене барем ми остава сомнежи во однос на еден лик кој најверојатно е погинат, ама ја знаете онаа фраза "Не го видов телото.", што најверојатно остава простор за некоја наредна сосема друга приказна, или можеби едноставно кога е правен стрипов мислеле дека нема потреба да го ибедат читачот дека ликот е мртов зашто ликовите во него веруваат во тоа. Намерно не спомињам име, за да ви биде поинтересно кога ќе го читате стрипот.





Го препорачувам стрипов на сите, па макар и да не сте фан на Batman вреди да го прочитате зашто има одлична приказна и уште по одличен цртеж, прекрасност во секој поглед на зборот!

ФИЛМ



Ух, хм, па не знам од каде да почнам, не знам ни како да почнам. Интересно е тоа што сепак решив да му дадам шанса на Dark Knight Returns на Miller. Долго време го одбегнував стрипов, чисто заради цртежот, кој искрено сеуште ми смета. Коа седнав да го читам стрипов седнав со голема доза на скептицизам, пошто претходно веќе знаев горе доле за што се работи мислев дека многу малку ќе го гледам Batman во него, и баш интересно е што на почеток мислев дека сум во право, зашто првите 30 страни верувале воопшто го нема, дури и Joker се појави ама Batman го нема, и пошто приказната е таква каква што е, си викаш ајде ајде, дај да видиме како ќе се врати, како тоа ќе изгледа! На големо задоволство мора да се признае после тие први 30-тина страни со ич Batman, дотичниот го има во сосема доволна количина и присаство.





Цртежот во стрипот според мене е релативно слаб, или ајде да не бидам до толку груб ќе речам дека е ништо посебно, секако во ова го вклучувам и боењето. Иако можеби бледите мртви тонови на колор се адекватни за приказната која се раскажува, мене некако воопшто не ме привлече, го знаете оној момент кога гледате една слика и го чувствувате секое движење кое го има во сликата, целата динамика? Е овде ја тоа не го видов, цртежите иако нели има и трчање, и скокање, и тепање и се што треба да има во еден Batman стрип, јас никако неможев да си доловам динамика, посебно првата страна кога Bruce Wayne се вози во автомобилот, воопшто не ми дава чувство дека тој е во кола и дека лета со огромна брзина, исто ми беше го да седи во место, барем така јас го доживеав. Имам некое чувство дека стрипов е цртан набрзина, или само колку да се каже, односно колку да е стрип со цртежи, добив чудна идеја дека Miller го мрзело да седне и книга да напише, што судејчи според приказната и идејата која ја имал ќе му било многу подобро решение, отколку да седне и да направи нешто кое визуелно може и да го одврати читачот да го прочита стрипот, како што беше случај со мене. На моменти мислам дека каде што не треба има премногу црн фломастер, а од друга страна пак на места каде што сметам дека треба да го има, го нема. Bruce Wayne е нацртан задоволително, имајќи ги во предвид годините во кои е, исто така и James Gordon е добро изведен, иако морам да признаам дека на моменти ми изгледаше како да има помалку години од Bruce, а сите знаеме дека е далеку постар од милионерот, но неисе, Alfred изгледа очајно, полошо нацртан Alfred неам до сега видено, и тоа што мене ми смета е што и покрај годините кои ги има сеуште си има црна коса, додека Bruce има бела, ама јас лично си наоѓам оправдание дека на Bruce му е обелена косата од маките кои ги има низ годините кои се поминати. Втор лик кој апсолутно не ми се допаѓа е Јокер. Знам дека во текот на годините ликот на Joker бил претставен на различни начини, меѓутоа јас си се држам до онаа најпознатата теорија дека кога паднал во хемикалиите кожата му обелела, косата му позеленела, усните му поцрвенеле и се здобил со такви лузни кои одаваат изглед на насмевка на неговото лице. Не, тука освен белата кожа и зелената коса нема ништо од тоа, не само што нема лузни на лицето во вид на насмева, не само што устата не му е црвена, дури изгледа и како воопшто да не остарел, додека барем Bruce Wayne изгледа старо овој бре изгледа ко младич, па плус уште одозгора и користи кармин за да си ја поцрвени устата, that's one big big no for me.



Друга работа која визуелно ми смета, ама кога ќе размислам подобро и од гледна точка на раскажување на птиказна ми смета е тоа што целиот стрип има премногу телевизиски пренос, да буквално телевизиски пренос, на скоро секоја страниа има пренос од вести, дури се случува неколку страници една по друга да се само пренос од вести на телевизија кои претежно освен тоа што се репортажи за случувањата во Gotham се и интервјуа на граѓани и одредени битни личности за начинот на кој тие размислуваат за Batman, и нели има и позитивни и негативни мислења. Мислам дека Miller ја претерал дус дибидус со ова. Да не велам дека не се потребни ваквите сцени, меѓутоа не на секој чекор и не за сешто и нешто, мислам дека имаше премногу непотребни и излишни текстови. На пимер мислам дека овој начин на пренесување на одреден дел од приказната беше добар на почетокот, зашто на некој начин дава еден вид на вовед во приказната, и во делот кадешто настана општ хаос во Gotham поради нуклеарната експлозија на ракетата испалена од Русија затоа што дад едраматичност на целата ситуација која се случуваше во градот, меѓутоа освен во овие два сегмента мисламд ека телевизиските преноси беа комплетно излишни и непотребни.


Од друга страна пак како е нацртан Batman e сосема задоволително, односно мислам дека во целиот стрип најубаво од се е нацртан самиот Batman, мада реално мислам дека и тука да потфрлел ќе беше вистинска штета. И покрај тоа што намоменти, не низ целиот стрип туку само на моменти Batman изгледа како горило да го болекло костумот, сепак многу почесто се среќава Batman онака како што треба да биде. Е сега има тука еден twist, кога го гледате Bruce Wayne гледате старец, меѓутоа кога го гледате Batman воопшто не добивате чувство дека се работи за стар човек, како кога го облекува костумот да се подмладува, јас мисламд ека тоа е малку метафорички дадено, зашто навистина додека ги читате размислувањата на Batman додека се бори, ќе видите дека тој навистина се чувствува како да има 20-30 години, меѓуоа и покрај тоа фантомско чувство на младост кое го има сепак е и те какво свесен дека веќе не е тој што некогаш бил, свесен е дека болките кои ги има во градите, во ќрбетот, во зглобовите кои староста му ги донела и те како се огромна пречка за него додека се бори, меѓутоа Batman не би бил Batman па дури и на 70 години ако не се справи со секој проблем нели? И тука веќе мислам дека доаѓаме до делот каде ќе почнам да го фалам стрипов.



Убавината во овој стрип е во идејата и во самата приказна, да видиме како тоа би изгледал Batman на 70 години, и кога ќе речам како би изгледал повеќе мислам на менталниот склоп отколку на физичкиот изгледа. Морам да признаам дека е многу одбро обмислен потег што првиот негативец со кој ќе се сретне е Harvey Dent, тоа не е случајно така, на некој начин му дава одличен reset на Batman, односно одличен reset на неговата психа. Прво и прво Harvey му е личен пријател на Bruce, па така неговата сага повторно почнува од почеток, на некој начин осторијата му се повторува, второ и двајцата на некој начин водат двоен живот, Harvey Dent му е на некој начин како огледало на Bruce Wayne, ама како црно огледало, да го потсети дека мрачната страна на психата е секогаш различна од светлата страна, или генерално дека она што е второ јас е секогаш различно од првото јас, па така браво за изборот првиот негативец да биде баш Two-Face, сега веќе со нормално лице затоа што наоѓа пластичен хирург му го средува ликот. Секако нова приказна не би била нова ако нема и некои нови фаци, па така како негативци сега ги среќаваме и една добро организирана и одлично вооружена група кои себе се нарекуваат Mutants кои се спремни да воведат комплетна анархија во градот, нивниот лидер е и те како јак во секој поглед, посебно физички, и е голем проблем за Batman баш поради тоа, но нели пак ќе кажам Batman не би бил тој ако не најде начин да се спшрави со секоја ситуација користејќи го својот интелект, па така успева да го победи лидерот на бандата и за дивно чудо се случува тоа да целата банда немајќи лидер го прогласуваат Batman како нивни водач, кој успева од банда на убијци, силувачи и проблематици да создаде група која ќе се бори за сочувување на мирот во Gotham.




И нели Batman приказна не би била целосна ако не се спомене и Robin. На почетокот целов реме додека Batman се бори сваќа колку му недостига Robin, колку му е потребно некој да му го чува грбот кога тој ќе направи грешка, и за негова среќа, а тоа исто така го повторува низ текот на целата приказна, дека сите успеси кои ги постигнува се резултат на чиста среќа, сепак и сега за негова среќа доаѓа еден Robin на негова страна, или можеби подобро да речам една Robin. Ликот на Robin во оваа приказна е претставен како една девојка која е опседната со токму тој лик, чие име е Carrie Kelley, Batman ќе ја спаси од една група на Mutants и од тогаш таа ќе му стане верна сенка и достојна за да биде Robin. Ова е интересно зашто јас барем до сега не сум видел женски Robin, а од друга страна пак е убав спој на неколку ликови. Прво, и покрај тоа што е девојче е сепак 13 годишно дете, што на некој начин ги враќа старите корени на Robin во периодот на неговите почетоци, сите знаеме дека и Robin на почетокот како Dick Grayson беше дете, The Boy Wonder, со овој потег Miller му прави уште еден reset на животот на Batman, повтоно се е како да почнува од почеток, со тоа што сега Robin како девојче е исто време замена и за Robin но и за Batgirl, практично Batman овој пат добива Nescafe 2 in 1, ги добива и Robin и Batgirl, што е многу cool. Ме израдува фактот што и Selina Kyle се појавува, не премногу ама би рекол доволно чисто да ја видиме дека е сепак тука присатна, зашто генерално гледано и Selina е неизбежен дел од животот на Batman, факт е дека се во љубовна врска и тоа и тука јасно е покажано, штом е сосема доволно и е одличен потег, ја има толку колку што треба да ја има. Ме изненади тоа што се појавува и Superman кој има доста интересна улога во приказната. Го споменав претходно и Joker за кој не би сакал повторно да се повторувам, само ќе кажам дека во оваа приказна го гледаме неговиот крај.


Ако го занемариме цртежот на стрипов како и некои работи во однос на реализацијата на замислата и раскажување на приказната, читањето на Dark Knight Returns за мене беше исто како гледање на одличен филм, да баш тоа чувство го имав кога го дочитав, како да не сум читал стрип туку како да сум изгледал еден одличен филм со одлична приказна. Доколку не ви е битен цртежот во еденс трип и повеќе се конентрирате околу приказната, тогаш Dark Knight Returns е стрип за вас, ветувам дека од тој поглед е право уживање, иако мислам да му го дадеше стрипов Miller на некој друг подобар да го црта и бои ќе беше далеку далеку поуспешен.

СРЕЌНИ ПРАЗНИЦИ







Хммм, еве повторно сум во една интересна позиција, за разлика од друг пат, кога го земав овој стрип да го читам немав ама баш никакви емоции, во однос на очекувања, знаете како е кога седнувате некој стрип да го читате, или да гледате филм или да изиграте една игра, секогаш ко има она чувство на "Ќе ми се допаѓа" и "Нема да ми се допаѓа", меѓутоа за овој стрип немав никаква предумисла у глава, едноставно седнав и почнав да читам. Нели нормално е првото нешто што ќе се догледа да е насловната страна, што би рекле корицата, искрено кога ја видов си реков, па што знам, многу, па не знам како би го објаснил стилот кој го видов на корицата, а кој го очекував во стрипот нормално, како да беше тоа слика нацртана во Италија за време на ренесансата кадешто суеверието и ѓаволот како фигура на гревот и злото и те како биле доминантни, знаете искривени и извитоперени лица кои едноставно имаат потреба да го покажат повеќе внатрешниот карактер можеби на ликовите кои први ми паднаа во очи. Ги препознав Poison Ivy, Catwoman, The Joker, Two-Face и Jim Gordon, си реков, ок најверојатно ќе биде приказна на случувања кои се дешаваат во еден ден одеднаш и кои Batman треба да ги реши, меѓутоа првата работа коај ми светна во глава беа претходните мои искуства со стрипови за Batman па така веднаш ја отфрлив таа идеја, и овој пат испадна како што очекував.



За цртежот не знам што да кажам, погоре во текстов пробав да го опишам стилот, премногу е специфичен, полно е со линии, и тоа долги линии. Ме бунеше на моменти, на моменти ќе си речев, леле колку добра слика, за во наредниот момент да си речам, каква утка од слика. Меѓутоа , ќе пресечам и ќе речам дека е задоволителен, многу повеќе уметнички од колку што е стрипски. Интересно ми беше што на моменти биквално го гледав Batman како да има брада, знаете онаа неуредна небричена брада која штотуку почнала пак да расте, точкици, не знам дали е тоа намерно така направено но изгледаше невообичаено и мене ми го даде тов печаток, а можеби и има причина зошто тоа беше така, во стрипов цела една година Batman буквално нема мир.

И покрај тоа што цртежот воопшто не е стрипски, дури на моменти изгледа и премногу чудно, премногу карикатуристички изведено, сепак мислам дека до некаде е оправдано зашто како што кажав погоре, ги опишува ликовите такви какви што се од внатре, на пример The Joker изгледа тотално хаотично, и иако можеби изгледа на моменти и глупаво и тотално нереално од анатомска гледна точка сепак и те како ви го опишува неговото лудило со самото тоа што гледате како е нацртан, или на пример Selina Kyle, доста секси изгледа, а кога сме веќе кај неа, имам една забелешка во костимот на Catwoman, тоа мачкините мустаќи се комплетно непотребни, сваќам дека со тоа сака да се претстави мачката во неа ама пак опашката мислам дека беше сосема доволна како и формата на ушите, но неисе. За мене многу интересна беше Poison Ivy, доста различна форма од други што сум ги видел, наместо коса имаше многу многу лисја кои можеше да ги контролира, ептен даден беше аспект на растението во неа, но од друга страна пак мислам дека тоа беше и метафорично дадено влијанието кое може да го оствари, како плевел кој се шири и корумпира се што ќе допре, и штом еднаш се насели некаде се шири толку што е многу тешко да се искорени. Значи кога станува збор за цртежот и како се нацртани ликовите се е наменски изведено, се си има своја причина зошто и се е метафорички дадено, наместо да читате долги пишани текстови за тоа кој е и што е ликот доволно е само да го видите цртежот и да ви стане јасно се. Боењето исто така беше намесно, имаше моменти кога преовладуваа толи тонови и во истата слика и ладни тонови, повторно анменски. Стрипов е нацртан на тој начин да сликата кажува многу повеќе од самиот текст кој ќе го читате, односно кажува за ситуацијата и ликовите, така да неможам баш со сигурност да кажам дали ми се допаѓа или не, како што кажав претходно има моменти кога ми е супер и има кога не е.




Приказната е доста интересна, пред се сакам да потенцирам дека ова е уште една "нова" приказна за Batman, односно дејствието зема место во некоја од почетните негови години. На почетокот Harvey Dent сеуште не е Two-Face, Jim Gordon сеуште не е комесар и уште е со неговата прва жена и синот. Приказнава е доста би рекол мафијашка, За време на празници, почнувајќи со Halloween во текот на целата година се случуваат убиства од мистериозен човек кој новинарите во весниците му даваат епитет Holiday, затоа што сите убиства што ги прави се на некој празник, и тоа најинтересно е што се убиства на членови од семејството Falcone, најопасната и најсилната мафијашка фамилија во Gotham. Harvey Dent, Jim Gordon и Batman заедно решаваат со здружени сили да стават крај на овие убиста, и покрај тоа што се работи за убиства на многу проблематични луѓе, убиства кои на некој начин го олеснуваат Gotham од големо зло, сепак како прави борци на страната на законот овие тројца одлучни луѓе решаваат да им стават крај, и верувале или не ама баш никако не им оди, цела година некој буквално ја тамани целата фамилија Falcone, меѓутоа почнуваат да се случуваат убиства и во ривалската фамилија на Falcone, Maroni. Се појавуваат многу ликови, мниогу негативци кои на еден или друг начин се испреплетуваат во приказната, Batman секако успева да се справи со сите но никако неможе да го открие убиецот, па дури решава да се консултира со еден од неговите најтешки непријатели, Calendar Man кој е во својата ќелија во Arkham но одбива дирекно да му помогне на мрачниот витез, наместо тоа само му посочува некои работи, и каде и кога најверојатно ќе се случат убиствата. Во текот на приказната добиваме една од верзиите како Harvey Dent станал Two-Face, кога Maroni решава да сведочи против својот ривал Falcone, соработникот на Harvey кој е предавник му дава на Maroni шишенце со киселина кој за време на сослушувањето ја истура врз лицето на Harvey, тој подоцна е однесен во болница каде го убива хирургот кој треба да му го среди лицето и исчезнува без трага, за подоцна нели да се врати како Two-Face. Приказната завршува на истиот ден од каде што почна, Halloween каде што се расчистува мистеријата кој е Holiday, сепак на крај Batman и Jim Gordon сваќаат дека Holiday не е само еден човек, туку е резултат од сплет на околности во кои се вмешани повеќе луѓе, вклучуваќи го и самиот Harvey Dent.




Ова не е само криминалистичка приказна со интересни пресврти и случувања, длабоко во себе ова е приказна за тоа колку еден човек може да згреши, колку еден човек може под влијание на сомнежи да обвинува и донесува заклучоци кои се погрешни. Сите знаеме колку е моќен Batman, колку е безгрешен во своите проценки, е токму спротивното сака да го покаже овој стрип, дека Batman на крајот сепак е еден најобичен човек, човек кој и те како може да не е во право во своите проценки и размислувања, човек кој и покрај тоа што на крај сепак ќе успее, да не се одредени случувања сигурно уште долго немаше да може да ја речи мистеријата за Holiday, и не само Batman, и Jim Gordon и посебно Harvey Dent се во истиот тој кош. За разлика од многу други приказни за Batman кои му ги величаат способностите, ова е приказна за немоќноста на Batman цела една година да неможе да открие кој стои позади убиствата донесувајќи погрешни заклучоци под дејство на сомнежи.

Прочитајте го стрипов, вреди.

ВО МРАКОТ НА ПОБЕДАТА КОЈА ПОРАЗУВА




БРАВО! Морам да признаам дека стрипов е стварно добар, не знам зошто ама некако дури и подобар од The Long Haloween, или можеби пак така ми се причинува, зашто веќе штом првиот стрип е прочитан нема многу дилеми за кој лик е кој и кој лик по што е карактеристичен, односно можеби би рекол убавината на овој стрип, откако ќе се прочита првиот е што мислиш дека се знаеш, и уште одозгора си велиш, аххх еден убав стрип сега ќе прочитам ( судејќи според првиот дел ) и ќе видам со каква нова закане ќе се справи мрачниот витез, и оп, изненадување, никаква нова закана, историјата се повторува само во ново завиена форма, и си велиш, а па знам ова веќе го иам видено, нагло очекувањата ти се намалуваат и си мислиш дека ќе прочиташ дежаву стрип, е токму тоа е убавината, прво очекуваш многу, почнуваш да читаш и мислиш дека веќе си го видел ова, за многу подоцна да сватиш дека воопшто не е така, и штом еднаш ќе се разочараш и надежта повторно че ти се врати, возбудувањето и задоволството се поголеми, е токму тоа го нуди стрипов.




Значи ликовите се тие, се повторуваат од првиот стрип, со тоа што сега има неколкуцка нови ликови, кои одлично сис е вклопуваат у приказната. Генерално што се случува, дејствието си продолжува таму кај што застана The Long Halloween, со тоа што иако главниот виновник...односно би рекол генералниот виновник е фатен и ставен зад решетки...зад решетки во Arkham, сепак текот на случувањата сеуште не е завршен. Falcone е мртов, глава на фамилијата сега е Sofia Gigante Falcone, ќерлата на горенаведениот мафијаш која овој пат е во инвалидска количка и протеза на главата, односно со други зборови е до некаде доста унаказана поради дешавка во првиот стрип, и решава буквално да го завземе местото ан татко и. Alberto Falcone нели е во Arkham заедно со Harvey Dent од кој многу мал дел е останат, тој сега се веќе потполно го има превземено идентитетот на Two-Face и ништо неможе да го поколеба во тоа. Освен краткиот вовед кој го има стрипов, кој е до некаде пасивен, драмата и акцијата веднаш почнуваат. Се случува големо бегство од Arkham, и буквално сите негативнци кои веќе ги имаме видено претходно изчезнуваат без трага и глас, за многу набрзо да почнат серија на убиства низ Gotham но овој пат тоа се членови на полицијата, и најинтересно е што повторно убиствата се случуваат на некој празник, исто како во првиот стрип, со таа разлика што сега убиецот остава по едно ливче со недовршена "Бесилка" во кое се наоѓа по некоја порака која Batman треба да ја дешифрира и да состави систем по кој се случуваат убиствата, и секако по тоа да ги реши.

На страна од овие случувања во овој стрип можеби малку повеќе од колку во првиот ни е дадено некои моменти од животот и на Bruce Wayne, односно во овој стрип дефинитивно врската која ја има со Selina Kyle завршува и таа како и Catwoman буквално се губат на подолг временски период од Gotham, за на буквално самиот крај да дознаеме една вистина за Selina. За разлика од претходниот стрип, во овој имаме можност да видиме уште неколку од негативнците кои ги знаеме од приказните за Batman, Penguin и Mister Freeze овој пат се појавуваат како ликови, искрено на мое големо задоволство, зашто кога веќе ги има повеќе одеднаш, зошто да не ги има сите нели? Или барем скоро сите...


Како што имам кажано претходно, ова е приказна која завзема место во раните години на Batman па така некои ликови тука гледаме како напредуваат, на пример веќе во овој стрип Jim Gordon е назначен за комесар на полицијата, работа која навистина му создава проблеми во приватниот живот, но и покрај тоа Jim е одлучен да стави крај на убивањата кои овој пат земаат жртви кои се полицајци, што за него лично ги прави случаите со посебна тежина. Во овој стрип исто така го имаме и задоволството да го видиме, кој друг ако не Dick Grayson, чија животна приказна случајно или намерно по текот на судбината се испреплетува со случувањата во стрипот и гледаме како од дете кое работи во циркузот како акробат се трансформира во најпознатиот партнер кој Batman го имал, Robin чудото од дете!



Интересното е што ова е повторно уште една приказна, или да речам продолжение на приказната за тоа колку е Batman само еден обичен човек. Ако во претходниот стрип видовме како донесува погрешна оценка, тука гледаме како едноставно неможе се да направи сам, иако он и те како се труди да докаже дека он е семоќен и дека никој неможе да му застане на патот, дека не му треба помош. Многу јасно е покажан психолошкиот момент каде тој размислува на тој начин, посебно откако Selina Kyle ќе го откачи, во тој момент целосно сваќа дека е сам, на некој начин го фаќа страв од тоа, но тој решава да се соочи со тој негов комплекс и да продолжи понатаму, сам не сваќајќи дека е опкружен со пријатели кои и те како активно и пасивно му помагаат на ваков или онаков начин. Целата приказна во стрипот е тензична, исто како во првиот стрип, и она што мене лично ми се допаѓа е што и овој стрип како и првиот е детективска приказна, приказна која има заплет кој никако да се отплетка се до самиот крај кога многу работи стануваат јасни, крај во кој истотака ја гледаме човечноста на Batman кој сепак на крај сваќа дека му е потребна помош, помош за која не ни сонуваше дека некогаш ќе му дојде од дете.



Ако сте го прочитале The Long Halloween тогаш баталете се друго што читате у моментов и земете го Dark Victory, прекрасно ќе ви се надоврзе на претходниот стрип со истата тензија и интензитет; стрип кој не остава ни до WC да се оди, читаш и си викаш ајде уште оваа страна, ќе издржам, го препорачувам од се срце!

IN THE GRIM DARKNESS OF THE FAR FUTURE THERE IS ONLY WAR...


Далечната, па мислам дека беше 2006-та или тука некаде година плус минус, се запознав сосема случајно со една франшиза која тогаш ми изгледаше толку многу чудно што едноставно решив дека тогаш не беше моментот и времето да се запознаам подлабоко со неа чисто затоа што инволвираше еден таков амалгам на жанрови кои сами по себе вон оваа смеса сеште не ми беа во целост истражени, и си реков полека, чекај, ова можеби некогаш и ќе дојде на дневен ред, и така целата идеја и спознание ги ставив во една мрачна фиока во еден мрачен агол во мојата психа и оставив таму да си го чека моментот кога повторно ќе ја отворам и разработам, иако во тоа време мислев дека тоа никогаш нема да се случи.

Warhammer 40 000, франшиза која после 6-7 години откако ја оставив да мирува успеа да ме фасцинира на начин на кој ниедна друга франшиза со која се имам запознаено не успеала. И бидејчи ова што го пишувам е наменето за стрип кој ја инволвира истата, неможам а да не бидам досаде со мал (ај а видиме дали ќе биде мал) увод во тоа што е WH40K.

Далечната 1987 на пазарот се појави нова воено-стратешка игра со многу дури и за денешни услови чудна и оргинална приказна. Warhammer 40 000 е игра со минијатури која официјално спаѓа во жанрот gothic si-fi кој во себе содржи елементи од si-fi, steam punk i medieval fantasy. Да колку и да звичи чудно во WH40K има раси како на пример orks и eldar кои се она што во medieval fantasy се orc и elves со тоа што тука ги гледаме во едно невообичаено издание во кое користат високо технолошка опрема, можете да си замислите elf со ласерски пиштол и така наречен chain-sword кој претставува меч чие сечило е моторна пила? Епа тоа е eldar во WH40K, и да на прв поглед изгледа многу чудно и можеби и неприфатливо.




Приказната е многу опширна, толку многу што би ми требале неколку странии пак би бил недоискажан, па затоа ќе се потрудам да видам најкраток колку што е можно да се биде.


Многу многу години во минатото, во праисториско време, сите шамани на Земјата почувстувале дека доаѓа период кога човештвото ќе мора да се соочи со предизвици кои ќе значат живот или смрт за целата човечка раса, период кога вонземски цивилизации и демонски суштества од една хаотична паралелна димензија ќе бидат закана за целиот човечки род. Знаејќи дека сами по себе шаманите не се доволно силни да го водат човештвото низ мракот кој треба да дојде по неколку иљадници години, решиле да превземат мерки уште вопраисториско време. На еден огромен собир шаманите долене решение дека мора да делуваат заедно како едно битие, и за да го овозможат тоа сите одеднаш извршиле самоубиство за една одина подоцна нивните души да се соединат во едно човечко битие кое многу многу иљади години подоцна ќе биде познато како Императорот. Не се знае точно кој е Императорот, освен горенаведените податоци се знае уште само дека е роден некаде на територијата на Анадолија. Тоа бил бесмртен човек со неверојатни психо моќи кој решил да остане во сенка се додека времето не дојде да ја поведе човековата раса низ мракот и да ја постави меѓу доминантните раси во нашата галаксија. Во меѓувреме луѓето на Земјата еволуирале и се развивале технолошки, цивилизацијата напреднала, почнале да го населуваат Млечниот Пат и да ги колонизираат планетите кои имале услови за живот и кои биле богати со руда и други природни богатства. Ова е периодот кога луѓето дознаваат дека не се сами во галаксијата и дека другите цивилизации не се баш најпријателски насторени, бидејќи веќе одамна се воделе галактички војни помеѓу другите цивилизации како гореспоменатите Eldar и Orks. Период кога луѓето дознаваат дека постои паралелна хаотична димензија низ која со помош на така наречени псајкери и астропати може да се патува низ вселената со неверојатно голема брзина, паралелна димензија позната како Иматериум или Ворп, димензија за која многу подоцна ќе сватат дека е изворот на сите ноќни мори и ужаси кои едне човек може да си ги замисли. И секако човештвото не би било човештво ако не започне со војни помеѓу себе. Многу бројните колонии почнале да и откажуваат послушност на владата на Земјата која сега ја нарекуваат Тера. Токму ова е моментот кога Императорот го чекал со години, моментот кога е потребен некој да го смири и соедини човештвото, некој кој ќе го поведе и во поход против другите цивилизации од галаксијата кои го териризираат човековото постоење.

Императорот многу брзо успева да воспостави контрола на Тера каде луѓето почнале да го велчат како божество порад неговите извонредни псајкерски моќи и веднаш почнува со својот поход. Прва цел е Марс, планета која веќе одамна е населена со луѓе, планета на која технолошкиот развиток е доведен до апекс, планета која и те како му е потребна на Императорот за да му ги гради сите потребни оружја и опрема за неговата војска. Многу брзо Императорот успева да се спогоди со марсјаните кои прифаќаат Марс да влезе во коалиција со Тера и заедно да ја освојат галаксијата, со тоа што Императорот барал од Марс барал само да го снабдуваат со потребната технологија.

За да успее во својот поход, во таканаречената Голема Крстоносна Војна, Императорот решава да создаде војска која подоцна ќе биде една од најјаките армии во галаксијата. Собирајќи ги најбрилијантните научни умови кои тогаш постоеле, тој започнува со проект за содавање на генетски модифицирани супер луѓе кои едноставно се наречени Primarchs од чии гени подоцна ќе ги создаде таканаречените Space Marines. Примарната причина зошто Императорот се решава на ваков чекор е сознанието за постоењето на суштества во иматериумот кои античките народи од старата Тера низ митовите ги наекувале демони, натприродни монструозности со кои обичните луѓе неможат да се справат. Затоа создал учење кое го негира се што е ирационално и нелогичко, и воспоставил цивилизација која не верува во натприродни божества и духови, општество кое само него го слави како бог и секој кој се бавел со било каква друг религискаи окултна доктрина бил прогласен за херетик за што казната била смрт. НО ИМператорот знаел дека ќе дојде ден кога знаењето за постоењето на демоните на ворпот ќе биде откриено и човештвото ќе мора да се соочи со нив, затоа успеал да создаде 20 Примари за чие создавање се употребени токму негови гени со тоа што сепак секој Примар бил различен со свои различни способности и моќи. За овој проект демоните од Ворпот дознале и се почувствувале загрозено па затоа во лабараторијата каде се наоѓале 20-те капсули со веќе создадените но не и целосно пораснати примари успеала да создадат така наречена ворп бура и да ги расфрлаат 20-сете примари низ галаксијата. Императорот иако неможел точно да предвиди каде се неговите 20 синови тој знаел дека се сеуште живи и започнал да ги бара со тоа што во меѓувреме почнал да работи на втор проект каде ги создал Space Marines, моќна армија на супер луѓе за кои ги искористил генетските кодови од секо од своите примари синови и на секој од нив му посветил легија. Како поминувало времето Императорот полека полека ги наоѓал своите синови еден по еден кои му се придружувале во Големата Крстоносна Војна, секој превземајќи ја командата врз својата легија.



И се одело добро за човештвото кое успеало да ја покори скоро пола галаксија и да воспостави империја се додека не се случило она што никој не го очекувал, некои од примарите на чело со Хорус, најомилениот син на Императорот под влијание на демонските 4 богови од ворпот. Империјата била втурната во граѓанска војна од галактички размери, браќа убивале браќа, space marines против space marines, лојалисти против предавници, за на крај војната да заврши пред златниот трон на Тера, каде Императорот се соочил со својот син Хорус кој зад себе ја имал моќта на сите 4 бога на ворпот. Во битката учествувал и Сангуинеус, еден од примарите кој останал лојален на својот татко Императорот и кој воедно бил и најблизок со Хорус, во оваа битка Сангуинеус умира убиен од страна на својот брат успевајќи да му го оштети оклопот за ИМператорот да може да го победи. Иако ИМператорот успеал да го победи Хорус сепак бил смртно ранет, кога стигнале другите лојални примари на Тера веќе било доцна. Телото на ИМператорот било смртно рането но неговиот дух и свест сеуште биле многу јаки, ИМператорот вистински станал бог и за да може да им помага на луѓето најмногу во ворп патувањето неговото тело било ставено на златниот трон на Тера кој бил модифициран во стазис машина која имала за функција да го одржува во некој полуживот за тој да може да некој начин да биде присатени како жив и мртов во исто време, и со тоа како таков да се бори со демоните од ворпот во нивната димензија и да ги води вселенските бродови низ ворпот. Предавничките легии биле раштркани низ галаксијата додека лојалистите пстанале да го средуваат хаосот во кој се нашла империјата. МНогу од лојалистите примари погинале во цивилната војна, тие што преживеале се тешко ранети, па бил донесен декрет со кој секоја легија од space marines мора да биде поделена на поглавја за да се воспостави полесна контрола врз маринците за да се намали шансата за можно повторно предавство. И така во 41-виот милениум човековата раса продолжува со битката за очувување и утврдување на својата империја.



И ете после најкраткиот увод кој можев да го направам стигнав и до стрипот за кој сакам да зборувам, стрип кој намерно го одбрав од многуте на оваа тематика поради причини кои ќе ги наведам подоле во текстот.




Damnation Crusade е приказна напишана ос Dan Abnett и Ian Edginton, цртежот е на Lui Antonio, а колорот на JM Ringuet. МОрам веднаш да кажам дека цртежот и колорот феноменално одговараат на тоа како е издизајнирана целата франшиза WH40K, баш како и самиот 41-ви милениум цртежот е груб и брутален и тоа го дава баш оној feeling кој треба читателот да го има за да може да си ја претстави the grim darkness of the far future where there is only war.



Зошто се одлучив за овој стрип од 6 дела е баш приказната, имено таа опфаќа три периоди од животот на еден space marine, моментот од регрутација, процесот на тоа како се создаваат space marines, каков е нивниот живот и што може да се случи после смртта доколку телово е премногу оштетено но духот и умот се сеуште силни. Во приказната ги следиме трите лика, Gerhart кој е веќе ветеран на Black Templars, Tankred кој e Dreadnaught од истиот чаптер и Raclaw чија регрутација во чаптерот ја гледаме уште на самиот почеток на стрипот. Преку настаните кои се случуваат околу овие три лика читателот многу јасно добива претстава за тоа како изгледа еден целосен живот на еден space marine, кои се тестови мора да се поминат, каков е јакиот и остар режим под кој живеат, начинот на размислување, што е забрането а што е дозволено, кои се обреди ги имаат, одлична лекција за основата на тоа што значи да се биде space marine.






Приказните за овие три лика во стрипот ги следиме паралелно, навидум се работи за три сосема различни приказни, но има едно нешто што ги поврзува кое нема да го споменам чисто за да ве испровоцирам да го прочитате. Друго нешто што е интересно за овој стрип е тоа што читателот се запознава и со голем број од непријателските војски против коис е бори Империјата, добар дел од вонземските цивилизации се споменати во овој стрип како и предавничките space marines. И иако воведот е далеку поголем од колку она што го напишав за самиот стрип, ќе ми извините за тоа но едноставно морав да објаснам некои работи за да може подоцна да зборма за стрипов зашто кој и да седне да го чита без горенапишаната подготовка можно е и многу работи да му се нејасни, а не би сакал да се случи тоа, не би кажал ништо повеќе зашто сакам да ве натерам да го прочитате па макар и да не сте фан на WH40K. Ова е стрип со како што кажав навистина убав и солиден цртеж, добро раскажана приказна и многу многу крвава акција, баш таква каква што треба да има во една приказна од WH40K.

Дo следниот мој текст поздрав со извикот, The Emperor protects!

ХРАБРОСТ И ЧЕСТ!



Хм, веднаш да кажам дека стрипов седнав да го читам со голем ентузијазам, чисто затоа што и јас самиот многу малку знам за Ultramarines чаптерот, иако може да се каже дека се можеби и најголемата легија меѓу Adeptus Astartes односно Space Marines. Ultramarines од секогаш ми изгледаа многу амерички, најверојатно поради нивната боја, плава, но од друга страна секогаш кога гледав слики за нив секогаш препознавав римски елементи, римска хералдика, римски дизајни и орнаменти на оклопите. Коа седнав да го читам стрипов уствари сватив дека многу многу термини им се уствари хеленистички, како на пример планината која се вика Хера....или градот по име Хераполис, или исто така град кој се вика Коринт, и тука веќе почнаа во мене да се ломат копјата. Сепак решив да ги тргнам моите македонско патриотски убедувања на страна и решив да си го исчитам стрипов.


Веднаш у старт да кажам, цртежот е доволно добар, значи е далеку од нешто стварно добро, туку ете ајде да речеме дека ќе помине, и на таа тема не би се задржувал многу, ако барате стрип со добар цртеж Defenders of Ultramar не е еден од тие.

Од друга страна пак зошто пресеков и решив да пишувам за него е содржината на стрипот, од гледна точка на приказната. Класична WH40K приказна, војна војна војна, битки битки битки, но ајде да одиме со ред малкуцка.



Не ме изненади тоа што стрипов почна на Macragge, матичната планета на Ultramarines, со тоа како млади дечки се тркаат низ Крунисаните Планини (Crown Mountains?) за да стигнат до портите на Fortress of Hera притоа морајќи да поминат низ многу тешко прооден предел и тоа боси, без никаква можност за користење било каков вид на обувки, со тоа што ако успеат боси со трчање да стигнат до тврдината значи дека може да се пријават за да почне нивниот процес на трансформација во Space Marines. веднаш тука се појавува главниот лик Sergeant Learchus Abantes којв еднаш почнува со "чатење" за тоа што значи да се биде space marine и колку е тежок патот до тоа, притоа земајќи во предвид некои работи кои дечкиве ќе ги направат давајќи му за право да процени дека ќе бидат добри space marines поради неколку доблести кои ќе ги покажат.



Learchus е моментално назначен капетан на 4-тата борбена компанија која штотуку се опоравува од тешки загуби, и нели пошто нема време за губење веднаш добиваат задача на една планета каде треба да видат што се случува со еден урнат борбен брод. Подготовките се спремни и тргнуваат, тука за време на патувањето има доста дијалози кои се класични за оваа франшиза од типот на "колку сме ние чесни и силни и јаки и никој не ни може ништо сега што и да се дешава доле ние ќе го средиме цакум пакум све ќе ги потепаме". Она што јас сметамд ека е битно за овој стип доаѓа токму во моментот кога стигаат до планетата и на скенерите го наоѓаат урнатиот брод на површината. Прво веднаш се покажува кој е непријателот, орки! Она што го зборев во претходната колумна, дека митски суштества како орките ги има во оваа франшиза убаво е приложено во овој стип. Многу убаво се претставени во симсол на дизајн, начин на војување, какви оружја користат, какви им се борбените формации, и немора да сте не знам колку голем фан на WH40K за да ви текне, едноставно се што знаете за orcs важи и за orks, само додајте груба технологија и тоа е тоа. Од друга страна пак исто така многу убаво е објаснето како делува еден батаљон на space marines, многу добро се претставени кои единици како се викаат и за што служат, од tactical squads, devastator squads, scouts па дури и посебни ликови како chaplain и apotecary, едноставно како си тече дејствието односно војната против орките така и улогите на секоја единица си се бојаснети. Убаво е и тоа што во приказнава се вклучени и обичните луѓе, како и доктрината дека space marines секогаш треба да внимаваат приоритет да им биде безбедностна на народот за чија одбрана и се создадени.




Зошто мислам дека овој стрип е битен? Затоа што како што кажав погоре ја објаснува структурата на Space Marines, без раслика на кој чаптер припагаат, без разлика што ете за овој стрип одбрани се Ultramarines, генерално земено вака вукнционираат скоро сите чаптери, за разлика од Damnation Crusade каде приказната се врти околу Space Marine-от како поединец тука е дадено аспект на целината и начинот на кој таа делува, така да го препорачувам на секој кој има желба да се запознае со овој аспект на Adeptus Astartes.

До следниот мој текст поздрав, may the light of the Emperor guide you!

ДРУГАРИ




Ова е нешто што требаше да го направам многу одамна, не знам зошто олку чекав до сега, мќрза ли е вопрашање или немарност веќе не е ни битно, битно е дека еве седнав да пшувам за стрип, манга која ме остави без зборови и за која сеуште се фаќам себеси како разлислувам за приказната.

20th Century Boys, наслов кој вака на прв поглед не остава баш јак впечаток, навидум изгледа како уште една детска драма за едно лето во кое група на деца го поминуваат летниот распуст во своите игри, и верувале или не добар дел од приказната на мангата е токму тоа, односно целото дејствие е поврзано со еден летен распуст, од кој подоцна ќе зависи судбината на светот.



Приказната започнува на многу чуден начин, толку чуден и зајадлив начин што уште од самиот почеток на читачот му остава еден таков црвец во психата за да го грицкаи јаде за а продолжи да чита, едноставно ја буди човековата лубопитност во читачот на најдобар можен начин, уште на самиот почеток открива се и не открива ништо во исто време. Имаме сцена во која млада девојка се буди среде ноќ и низ прозорот гледа нешто огромно со очи кои светат и вели "Oh no, not again..." за веднаш потоа да не префрли на светска конференција на која спикер ги најавува спасителите на светот кои нли не ги гледаме дирекно освен нивните сенки. И толку! Тоа е тоа, толку од џиновски чудовишта и спасители на светот! Приказната не носи во домот,или подобро да кажам во пиљарата на главниот лик Kenji кој живее со својата мајка и својата внука, ќерка на сестра му која еден ден го има донесено девојчето и исчезнува без трага и глас. На повеќенаврати се запознаваме со другите ликови од приказната преку сецни од "сегашноста" и минатото каде Kenji и неговите другари се сеуште деца кои градат бункер од трски и слама во едно напуштено и со трева ураснато поле. Kenji и другарите Otcho, Yoshitsune и Maruo овој бункер го нарекуваат Базата во која читаат и разменуваат манги и порнографски списанија но во исто време и си прават филм дека се светски спасители, па дури во една тетратка запишуваат серија сценарија како некој злобен владетел на светот се обидува да го завземе на нај различни начини, подоцна како одминува времето се повеќе и повеќе деца дознаваат за Базата и им се придружуваат. И така приказната не вози малкуцка низ навидум наивниот и мирен живот во соседството се додека не почнат да се случуваат чудни работи, луѓе почнуваат да исчезнуваат и да се самоубиваат, и тоа луѓе познати на Kenji и неговото друштво од детството.





Многу брзо дознаваме во приказнава дека во градот е формиран еден култ кој го води мистериозен човек кој е познат само под името Friend и кој очигледно има неверојатни миќи кои ги демонстрира пред своите фанатици кои од друга страна се толку занесени што би направиле се за него. Работите почнуваат полека полека да се "разјаснуваат" и полека полека запознаваме се повеќе и повеќе ликови. Интересното е што ништо не е како што изгледа, нити за ликовите нити за самиот читател, толку се замрсува приказната што изгледа како да нема крај! Како одминува времето почнуваат да се случуваат чудни работи и низ светот, терористички напади и нови болести се појавуваат низ Европа и Америка, настани за кои Friend е виновен и ги ординиа од сенка. Kenji и другарите сваќаат дека текот на настаните и не им е баш непознат, за подоцна да откријат дека се работи за настани кои тие ги запишаа во својата тетратка додека беа деца, тетратка која сега ја нарекуваат The Book of Prophecy, и веднаш се отвара сомнеж дека некој меќу нив илинекој од нивното детство е Friend чие влијание веќе почнува да станува многу распространето, членови на полицијата и видни политички личности веќе се под негово влијание, дури успева и да оформи политичка партија која ја превзема владата. Kenji и другарите се се решени да го соборат Friend од власт знаејќи за што се е способен. Во меќу време внуката на Kenji, Kanna, ја гледаме како од бебе веќе е порасната во девојче и е цело време покрај вујко и. Приказната добива кулминација на новогодишната вечер, преминот од 1999 кон 2000 година, која во историјата подоцна ќе биде позната како Bloody New Year's Eve, на која вечер Friend низ градот пушта џиновско нешто за кое подоцна ќе сватат дека е џиновски робот кој новогодишната вечер ќе ја претвори во пекол. Kenji другарите ќе се обидат да го спречат тероризирањето на роботот но тоа ќе заврши со половичен успех, бидејќи Kenji наводно ќе загине обидувајќи се да постави бомба и да го дигне во воздух чудото. Крајот е шокантен, и не враќа на почетокот на стрипот, сцената со спасителите на светот, кои сега веќе гледаме кои се и испаѓа дека се членовите на партијата на Friend кои ги обвинуваат Kenji и неговите другари за тероризам и се претставуваат себеси како спасителикои го уништиле роботот.




И приказната нели тука не завршува, многу години подоцна по BNYE ја среќаваме Kanna, која е веќе возрасна девојка и која работи во кинески ресторан. Цел град веќе е на некој начин под опсада на силите на Friend, опколен со големи зидини. На средината на градот е издигната гигантска кула во која наводно претстојува владетелот кој градот цело време го држи под страв дека е најавен напад на вонземјани и дека неговите специјални сили ќе го заштитат населението кога ќе дојде тоа време, со тоа што е раширена приказна и дека надворешниот свет вон градот е комплетно уништен. Дознаваме дека добар дел од бандата на Kenji се живи, иако веќе во поодминати години. Како што оди текот на настаните бандата полека полека повторно се собира, и овој пат отпорот против Friend го води никој друг освен Kanna лично за која дознаваме една тајна која е поврзана со нејзината мајка, сестрата на Kenji како и за тоа кој е нејзиниот татко. Приказната на некој начин има happy ending.







Што ја прави оваа манга посебна? МНогу работи. Прво и прво стилот е многу специфичен, воопшто не е оној класичен манга стил на кој сме навикнати во повеќето манги, некој вид на манга реализам кој тера повеќе кон манга од колку реализам, ама пак е доста препознатлив и специфичен стил, и тоа воопшто не смета, секој кадар секој лики сцена се фантастично нацртани. Второ и можеби уште побито е самата приказна, која ментално го вози и читачот и самите ликови лево и десно и горе и доле, дури додека ја читав имав чуство како во моментите кога мислам дека сум разбрал се за во наредниот кадар да сватам дека ништо не сум разбрал, како авторот ми се смее гледајќи ме како ја читам мангата и размислувам за настаните.

Манга полна со мистерија, интриги, акција и многу ликови, манга која ќе ви го отвори мозокот и ќе ве замисли. Приказна која плени, приказна која едноставно не го остава читачот ни момент да здивне, приказна за која секогаш се бара уште и уште, да видма што ќе се случи понатаму, што е следно, да откријам која е оваа мистерија. Олку замрсена и тоа добро замрсена приказна јас до сега неам прошитано и видено на друго место, ќе си дозволам да бидам вулгарен и ќе речам дека мангава е тотален mind fuck.

Препорака до сите, без разлика дали сте љубител на манги или не, ова е стрип кој ќе ве остави без зборови се до последната страна, се до самиот крај на прказната кој е фантастичен!